Anadolu kokan bir köydü doğduğu yer
Küçük bir köydü burası
Uzun uzun kavakların
Rüzgarda sallandıkça ses çıkarırdı yaprakları
Bazende doğduğu evin damına yuva yapan
Küçücük kuşların sesleri karışırdı
Yanıbaşlarında akan küçük derenin su seslerine
Evleri küçüktü Mehmetin
Anacığıda ufak tefekti
Sanki bu ev onun için yapılmıştı
Ev küçüktü
Köy küçüktü
Ama ama yürekleri dev gibidir
Bu küçük köyde yaşayanların hepsinin
Onların adı Anadoludur çünkü
Mehmet akıllıydı usluydu
Anacığının sözünden çıkmazdı
Önce Allah (c.c) lafını duydu anacığından
Sonra vatanı bildi
Bayrağı da Kur'anı öpmeyi öğrendi
Aylar yılları kovalarmışcısına geçip gitti
Yiğit yağız bir delikanlı oldu Mehmet
Köy muhtarı düğün haberi verir gibi getirdi
Askerlik şubesinden gelen kağıdı
Anacığı çok şükür dedi
Büyüttüm besledim asker eyleyecem Mehmeti artık
Dev kalbinde sonsuz sevinçler çoğaldı
Sığmadı göz pınarlarına
Süzüldü sevinç damlaları
Akıverdi küçük gözlerinden
Akşam olmaktaydı küçük köyde
Bu son geceleriydi anacığıyla Mehmetin
Kına getirdi ortaya anası
Bu nedir diye sordu Mehmet
Gelin kıza kına yakılır erine kurban olsun diye
Kurbanlık koyuna kına yakılır
Allah(c.c) 'a kurban olsun diye
Birde Mehmetlere yakılır bu kına
Vatana kurban olsun diye dedi anası
Canım kurban olsun dedi Mehmet
Elleri kınalı Mehmedim
Artık askerdeydi
Geldiği yer hiç de köyüne benzemiyordu
Dağlar kaplamış gibiydi sanki yeri göğü
Dağların tepelerinde nazlı gelincikler gibi savrulan
Ama al bayrağı gördü ya Mehmedim
Tamam dedi o zaman burası benim memleketim
İlk kez anacığından ayrıydı kınalı Mehmedim
Hüzün dolardı çoğu gece içine
Başını koğuştaki yastığına koyunca
Bir garip olurdu Mehmedim
Nasır dolu ellerini arardı anacığının başında
Anadolu kokan çorbasını özlerdi bazende
Anasıda özlemişti biriciğini
Kınalı kuzusunun resimleriyle avunuyordu
Nasılda yakışmış yiğidime askeri kıyafetler derdi
Kendi kendini avuturdu
Avuttuğu çoğu zamanda özlemiydi
Önce vatan sonra vatan dedi kendi kendine
Sildi gözlerindeki hasret kokan yaşları
Günler geçiyordu hızla
Mevsimler birbiri ardına geliyordu
Kış yaklaşmıştı iyice
Soğuktu hava bugün
Pusluydu sema
Bir sıkıntı düştü Ayşe kadının yüreciğine
Hayır olsun dedi sonra
Aldı kınalı kuzusunun resmini öptü doymadı
Hiç doyamıyorduki zaten öpmeye
Kapı çalındı bir vakit sonra
Hayır olsun dedi yine
Açtı kapıyı
Kınalı kuzular vardı kapısında birde muhtar
Oğlum deyip sarılmak geldi içinden
Kınalı kuzum deyip sarılmak geldi
Durdu bir müddet karşılarında
Başları neden dik değildiki onların
Yoksa yoksa
Mehmedine bir şeymi olmuştu
Sonra sordu kendisinin bile zor duyduğu
Bir sesle kumandana
Bir şey duymak istiyordu Ayşe kadın
Bu sessizlikte yıkılıyordu o küçük ev
Üstüne üstüne geliyordu
Puslu sema sanki
Komutanın sesi duyuldu bir anda
Ana başın sağolsun!
Hani insan bazen yok olmak isterya
Hani bazen sağır olmak
Kör olmak ister ya
Ayşe kadın da öyle oldu
Dayanmadı yüreği
Yığılıp kaldı eşiğin bir köşesine
Düşündü bir zaman
Kınalı kuzusunun doğduğu gün geldi aklına
İlk ana dediği günü nasıl olurda unuturdu
Tarlada çalışırken kendisine nasılda
Döke döke su yetiştirirdi Mehmeti
ilk kıldığı namazı hatırlıyordu Mehmedinin
abdest alırken nasılda titriyordu soğuktan
düşündükçe hatırladı
hatırladıkça gözyaşları dizildi sıra sıra
boğulacak gibi olduda akmadı bir damla gözünden
ayağa kalktı dimdikti şimdi
gurur dolu bakıyordu komutana
VATAN SAĞOLSUN dedi
Bütün köy inledi sanki bu sesle
ÖNCE VATAN SONRA VATAN
Ben bu sözle uğurladım yiğidimi
VATAN SAĞOLSUN KINALI KUZUM
Sonra bir cümle ekledi peşinden
Komutan dedi
Bir Mehmet ölür bin Mehmet doğar
Ben Mehmetimi kınalayıp yolladım
Peygamber ocağına gidiyorsun
Ben seni vatana kurban ediyorum
İsmail Allah(c.c) 'a kurban oluyordu
Ben Mehmedimi vatana kurban etmişim
Varsın olsun varsın kurban olsun
VATAN SAĞOLSUN yeterki
Elleri Anadolu kokan Ayşe kadınlardan
Ellerini kınalayıp
Vatana kurban eden nice analar var
Memleketimin her yerinde
Gözyaşlarını yüreklerine akıtırlar
Görüpte sevinmesinler diye bazıları
Sevinmeyin ey hainler
Dinecek Ayşe anaların
Zeynep kızların
Fatma bebeklerin gözyaşları
Burası Anadolu
Dilimizde bir söz
ÖNCE VATAN SONRA VATAN