Ayrilik yüregimi karincalandiriyor nicedir...
Beynimi uyusturuyor özlemin,,,
Cok sIk beraber olmasak bile, benimle oldugunu bilmenin
bunca zaman icimi nasil isittigini yeni yeni anliyorum.
Yoklugun,
hatirladikca yüregime saplanan bir sizi
olmaktan cikip mütemadiyen bir bosluga.
Sabahlari seni oksayarak baslamalari
aksamlari her isi bir kenara birakip
seninle basbasa konusmalari özlüyorum,-
oynasmalarimizi, yürüyüslerimizi, sevimli hasariligini,
cocuksu küskünlügünü..
Nasil'da serttin baskalarina beni savunurken,-
ve ne kadar yumusak,
bir cift kisik gözle kendini, ellerimin oksayisina birakirken...
Gitmeni asla istemedigim halde,,,
buna mecbur oldugunu görmek, ve sana bunlari söyleyemeden
"git artik" demek...
Beni ne kadar cabuk unutursan, okadar cabuk kavusacaksin mutluluga"
demek sana nede zor,,,
Seni görmemek ve belki yillar sonra
karsilastigimizda bana bir yabanci gibi
bakmani istemek senden...
Yeni bir sevdayi yasakladigim kalbime söz gecirmek...