Çocuğu Yalnızlıktan kurtarma yolları

Son güncelleme: 29.12.2007 21:01
  • Çocukları yalnızlıktan kurtarmak için, çocuğu eğitmek gibi güzel bir mesleğe sahip olan öğretmen:
    1.Çocukları çok iyi tanımalıdır.
    2.Çocukların ailelerini tanımalıdır.
    3.Çocukların aileleri ile sık sık bir araya gelmelidir.
    4.Teneffüslerde, aralarında veya yakınlarında olmalıdır, onları süreli olarak izlemelidir.
    5.Her zaman çocuğun yanında olduğun güvenini vermelidir.
    6.Kendinizi en az onların anne ve babaları kadar tanıtınız; okulu, dershaneyi ve eşyaları tanıtınız.
    7.Günlük yaşamda çocuğa alışkanlık verebilecek alışkanlıkların (tuvaleti ve lavabonun nasıl kullanılacağı gibi) ve günlük ihtiyaçlarını nasıl gidereceklerini ayrıntılı anlatınız.
    8.Çocuğa hem anne hem de baba şefkatini aratmayacak derecede yakın olunuz. Gerekirse çocuk anne ve babasına açmadığı sırrını size açabilmelidir.
    9. Çocuk il dönemlerde süreli bir korku içinde olduğu bir dönemdedir. Korku kaynaklarını yenmede çocuğa yardımcı olunuz.
    10.Çocuk okula koşup oynamak için gelir. Sürekli oynamakla yorulur, koşma ve oynama sonunda dinlenmesine fırsat verilmesini bekler. Bunun için birinci sınıf:
    a-Çocuğun koşup oynadığı,
    b-Yorulduktan sonra öğrenmeye hazır olduğu, bir öğrenme yeridir.
    Öğretmen ise;
    a-Çocuğa bu oluşumu hazırlayan,
    b-Çocuk tarafından kendisine güvenilen,
    c-Çocukta her haliyle beğenilme duygusu uyandıran canlı bir şefkat ve hoş görü hazinesidir.
    Birinci sınıf çocuğu, öğretmenin yanılmazlığına inandığından öğretmenin "olmamış, çirkin olmuş, beceremedin, beyinsiz," gibi sözlerini işitmek ona ağır gelir. Oysa çocuğun olumlu yönleri üzerinde durulması, noksanlıklarının tatlı bir dille anlatılması ve böylece çocuğun yaptıklarını kontrol etmesine zemin hazırlanmalıdır.
    Ödevini yapamama, evde anne ve baba, okulda öğretmen, okula geç kalmak, sevilmemek, akranlarının, dinlenenlerinin korkulu serüvenlerini sürekli olarak yaşamak, bazı hayal mahsulü şeylerden korkmak, çocuğun belli başlı korkularıdır. Bu tür korkular çocuğu ister istemez bazı suçlara yöneltir.
    Yalan söyleme, tırnak yeme, parmak emme, arkadaşlarıyla alay etme, başkalarının eşyalarını çalma gibi alışkanlıklar edinir. Çocukların bu davranışlarını unutmayarak, dikkatli davranmak gerekir.
#29.12.2007 21:01 0 0 0