Hapsolmuş duygularım vardı sana dair.
Yok olmak üzereyken
sıkıştırıp köşeye yakaladığım ve senden habersiz benliÄŸime sakladığım…

Senden ve herkesten sakındığım…



Hapsolmuş sevmelerim vardı sana dair, yüreğimin en ücra köşesine bilinçsizce attığım.
Her gece bir boÅŸluk bulup açığa çıkan ve bir ÅŸekilde yine yakalanıp esir olan düşlerim vardı beni yalnız bırakmayan…

Beni yalnız bırakamayan…


Senli sensiz düşler kurardım; gözümden akan
bir damla yaşa tutsak olan ve yanağımda bütün gece yol alıp
tenime esir düşerek kaybolan usulca..
Usulca gömülen karanlığa, düşlerim vardı çaresiz kalışlar arasında sıkışıp yok olan…



Tutsaklıkları ömür boyu biçilmiÅŸ yokluklarım vardı…
Yokluklarının arasına sıkıştırdığım
sevdanın hapsettiği hüzün işlerdi her gece bir bir seni.
Sensizlik esir olurdu bana,ben yıldızlara atardım sebepsiz sensizliÄŸi…

Suçlu duygularım vardı benim…
En büyük suçları seninle dolu olmalarıydı…
Cezaları…
Cezaları,ömür boyu hatırlatmalarıydı,
Cezaları senli sensizlik yaÅŸatmalarıydı bana…


Tutsaklıklarım vardı…
Tutsaklığım sanaydı…
Cezam..
Unutamamaktı…



Hapsolmuş duygularım bekçi kesilmişti başıma,
Senli sensizlikteki çırpınışlarımda balta kürek oyarlardı içimi…
Cezaları hüznü iÅŸlemekti benliÄŸime…
Cezaları seni bende esir tutmaktı bir ömür…

Tutsaklığım sanaydı..
En büyük cezam…
HapsolmuÅŸ duygularımdı…


Hapsolmuş duygularım vardı sana dair.
Yok olmak üzereyken

sıkıştırıp köşeye yakaladığım ve senden habersiz benliÄŸime sakladığım…

Senden ve herkesten sakındığım…







Meral Bilgiç