Daha üç adım olmadı çıkalı bu sevdadan...
Ayrılığın kokusu halâ üzerimde...
Avuçlarımda buzdan bir alev...
Yüreğimde yepyeni bir ateşkes...
Gitmeler bana kaldı yine bu aşktan...
Bütün sayfalarım sil baştan ...
Sonu nereye varacak bilemiyorum...
Oysa içimde bir mum...
Dokunma ellerime, dokunma sönmedim daha...
Unutmaktan geliyorum...!
Daha dün kirpikleri kadar yakındım ona...
Her gece düşlerinde sabahlıyordum...
İşte orada, köşe başında bıraktım ellerini...
O bana, ben ona ağlıyordum...
Son tetiği gözleri çekti gözlerime...
Kanıyor, kanıyordum...
Ölüler yalan söylemez bilirsin...
Deliler gibi seviyordum...!
Daha biraz önce onu öpen bu dudakları aynalarda parçaladım...
Onu okşayan bu elleri bir yangında bıraktım...
Ona gülen bu gözleri zindanlara attım...
Yüreğim ayazda...
Kaç şiirim çığlıklar attı ardından sayamıyorum...
Bavullar dolusu hatıraları bir mağaraya taşıdım
Yalnızlığımı bir dağbaşına...
Kendimi nereye koyacağım bilemiyorum...
Ne olur ayıplama beni, susmadı daha gözlerim
Ağlamaktan geliyorum...!
Zıpkın yemiş balıklar gibiyim,
Şimdi bir ıslık bile dağlar yüreğimi,
Bir eski şarkı yağmalar bütün uykularımı,
Çıkmaz sokaklarda kaldım biliyorum.
Başım dönüyor ben dönüyorum...
Acele etme ne olur bekle biraz.
Daha yırtmadım dönüş biletimi...
Daha yakmadım bütün gemileri...
Öyle yorgun, öyle bitkin ve öyle suskun...