Türkiye’ nin güzide 3 kulübü vardır… BeÅŸiktaÅŸ, Fenerbahçe ve Galatasaray…
Bu 3 güzide kulübün başkanı olmak o kişi için ayrı bir şereftir. Onurdur. Gururdur!
O koltuÄŸa oturmak her kula nasip olmaz.
Ama o koltuğa oturan kişi de belirli olgunlukta, karakter sahibi insan olmalıdır. Lider olmalıdır. Kulübün bütün fertlerine ve Türk futboluna örnek olmalıdır.
Dün akÅŸam bir maç oynandı İnönü’ de… Dk. 90+3! Ev sahibi öne geçiyor… Kameralar birisine yönleniyor. Ben önce küfürbaz BeÅŸiktaÅŸ taraftarının amigolarından birisi sandım.
O da ne!!!
AÄŸzından terbiyesizce küfürler çıkan kiÅŸi 104 yıllık kulübün baÅŸkanı. Sayın Yıldırım Demirören! Adeta bir kasaba takımının bir taraftarı gibi kalkmış ayaÄŸa… Çocuk gibi hareketler, parmak sallamalar… Hadi son dakikada atılan golün sevinci diye hoÅŸ görebiliriz. Parmak sallamasının yanında aÄŸzından çıkan tükürüklü küfürler!
Yazık çok yazık! Türk futbolunu yöneten insanların içerisinde bulunduğu duruma bakın!
Küfürle gelen küfürle gider diyorum sadece… BeÅŸiktaÅŸ’ a da Allah sabır versin diyorum… Böylesine basiretsiz, aciz insanlar tarafından yönetilmek çok acı olsa gerek…
Yazıklar Olsun!!!