Ben Sensiz İstanbuL'a Düşmanım..

Son güncelleme: 19.05.2008 23:21
  • noimage


    Dökülüyor alacaklı gibi sözcükler dilimden. Yokluğunu anlatıyor kelimeler yokluğunun da yokluğuna iniyor her bir sözcük. Durduramıyorum sözcükleri birikmişliklerini haykırıyorlar içimden. Gizli bir mabedin kapılarına dayanıyor isyan yüklü harfler. Her bir darbede biraz daha çürüyorum. Çağladı içimdekiler dışarı çıkmak için bütün kalelerimi fetih ediyorlar. Bugün çıkıyorum içimden içimdekiler konuşuyor bastırılmış suskunluklarımın feryat-ı figanı sarıyor etrafımı.



    Bir başka yüzümü görüyorum yıkılmış kalelerimin içinde. Gördüğüm benle bildiğim ben arasında ki farklar geliyor önüme. Kırıldı bütün parçalar kabuğumdan çıktım. Bastırılmış ben kırdı zincirlerini susmuyor, eskisi gibi beceremiyorum bastırmayı. Yokluğun ağırlığını buraya kadar taşımış içim. İçim içimden taştı gelsin artık diye bağırıyor dilim. Gel İstanbul'a yeniden güneş doğsun diyor. Gel senle daha bir anlamsızlaşsın anlamını yitirmiş şehrim. Bitsin artık İstanbul'a düşmanlığım. Yoksa sürüp gidecek bu savaş onla.


    Devam ediyor İstanbul'a savaşım. Her şeyin başladığı kentin duvarlarında gözlerim. Gözlerin, sözlerin, saçların İstanbul, İstanbul sen sen İstanbul kurtuluşu yok bu çıkmazın. Yitiriyorum yavaş yavaş sana dair umutlarımı. Yokluğun daha ağır artık gelmediğin her gün biraz daha dibe çekiyor. Hayallerim dökülüyor ellerimden, daha fazla tutunamıyorlar yüzleştikçe yokluğunla birer ikişer terk ediyorlar beni sen gibi. Anlıyorum yokluğunda verdiğim savaş, yarattığım umutlar, gelecek diye telkinlerim hepsi kendime verdiğim bir hediye. Her bir paket içi boş çıkıyor. Biliyorum artık yokluğunda yokluğu yok. Hiç olmamış gibi yoksun.



    Öğrenemedim bir tülü kaybetmemeyi, yine kazanan o kaybeden ben. Her seferinde sıfır sıfırdan başlıyoruz diye giriyorum oyuna. Hep galip gelen o kaybetmekten yılmayan ben yine bir hüsranın pençesiyle cebelleşiyorum. Sustum artık bu kadar yenilgiden diye söylediğim hep tekrar kalktım yine mücadele ettim bu sefer geri dönüşü yok galiba. Kırıldı her şey param parça etrafım toplayamıyorum parçaları, yine dağılacak korkusu oturuyor üstüme. Düşmanım artık İstanbul'a aldı seni yine sakladı sokaklarına. Yokluğuna yine hapsetti beni. Aldı vermiyor geri. Gel kurtul İstanbul'un ellerinden gel bana katıl. Sensiz
    İstanbul'a düşmanlığım bitsin.
#19.05.2008 10:07 0 0 0
  • Paylasima tesekkürler.
#19.05.2008 14:04 0 0 0
  • rica ederim
#19.05.2008 22:50 0 0 0
  • @ Yabangülüm

    Bu bölümde sadece şiir sunalım.Şarkı sözlerini aralardan çıkartıyorum
#19.05.2008 23:21 0 0 0