Çocukların Arkadaşlık Kurmalarına Nasıl Yardımcı Olmalı?

Son güncelleme: 13.07.2008 01:33
  • Çocukların Arkadaşlık Kurmalarına Nasıl Yardımcı Olmalı?
    Doç. Dr. Sefa SAYGILI

    Arkadaşlık ilişkileri çocuğun evinde karşılanamayan en önemli ihtiyaçlarından biridir. Bu ihtiyacı, bebeklik dönemine kadar uzanır. Çocuklar arkadaşlığa, sadece tatmin sağlamak için değil, aynı zamanda tecrübe kazanma amacıyla muhtaçtırlar. Çocuklar, arkadaşlarıyla birlikte olsa da, grup halindeki isteklerini ve sosyal olarak kabul edilen davranışı öğrenirler.
    Arkadaş edinmek, çocuğun ruhsal gelişmesini gösteren önemli işaretlerden biridir. Bu yüzden çocukların kolay arkadaşlık kuran ve devam ettiren kişiler olmasını ailenin desteklemesi gerekir. Aslında hayatın en sıcak ve dayanıklı arkadaşlıkları, çocuklukta kurulur. Ciddiyet duygusu ve manevî destek sunan arkadaşlar, aile ile dış dünya arasında köprü oluştururlar.
    Bazı çocuklar arkadaşlık kurmakta güçlük çekerler, ancak düzenli yönlendirme ve destekle bu değiştirilebilir. Bir çocuğun sosyal hayatının gidişatının kontrol edilmesi uygun değildir, ancak onun arkadaş edinmesine yardım edilebilir, destek verilebilir.
    1) Aracı olmalı, desteklemeli: Ebeveynlerin sıkça yaptığı bir hata, çocukların kendi kendilerine arkadaş bulacaklarını düşünmeleridir. Eğer bir çocuk düzenli olarak arkadaşlarıyla görüşme fırsatı bulamazsa arkadaşlık gelişemez. Şartlar ebeveynlerin aracı olmasını gerektirebilir. Bu yüzden çocuklara, arkadaşlarıyla görüşme zamanı tanımalıdır. Yaz kampları gibi fırsatları değerlendirmelidir. Ebeveynler çocuklarının itibarına zarar vermeksizin araya girmenin bir yolunu bulmalıdırlar.
    2) Başarılar yoluyla çocuğun kendine güveni geliştirilmelidir. Çocuklar bir işte başarılı oldukları zaman, bu onların güvenini geliştirir ve diğerleriyle tanışma yolunu açar. Aslında arkadaşlık ortak ilgi alanlarına dayanır. Çocuğun pek fazla arkadaşı yoksa ona, üzerine arkadaşlık kurabileceği ilgi alanları kazandırmalıdır. Ebeveynler çocuklarına fırsat vererek onun kendisine bir ilgi alanı bulmasına yardım edebilirler.
    Bu alanlar; karate, futbol, yüzme gibi sportif faaliyetler veya müsbet sosyal faaliyet yapan gençlik toplulukları olabilir.
    3) Yol açılmalı: Çocuklar yönlendirmeye ihtiyaç duydukları kadar, kendi kararlarının bazılarını kendileri vermesine de ihtiyaç duyarlar. Mesela ebeveynler genellikle çocuklarının giyinişi veya saç stili hakkında endişelenirler. Ancak uzmanlar, çocukların makul sınırlar içinde tecrübeler kazanmalarına izin verilmesi gerektiğini söylüyor.
    Çocuğun serbest bırakılması gereken bir başka saha da arkadaş seçimidir. Ebeveynler çocuklarının arkadaş edinmelerini ne kadar isterlerse, kötü arkadaşlıklar kurmalarından da o kadar çekinirler. Ne var ki eğer ortada tehlikeli bir durum yoksa, çocukların hangi arkadaşlıkların yürüdüğünü, hangilerinin yürümediğini kendilerinin bulmasına fırsat vermek iyi olur. Ana-baba ocağında iyi eğitilmiş bir çocuğun kötü arkadaşlara uymasından korkulmamalıdır.
    4) Farklılıklara saygı duyulmalı: Çocukların sosyal ihtiyaçları farklıdır. Mesela her çocuğun çok fazla arkadaşa ihtiyacı yoktur. Bazı çocuklar için bir veya iki arkadaş yeterli olabilir.
    5) İyi örnek olmalı: Arkadaşlarıyla toplanan, onlara saygı gösteren ebeveynler çocuklarına arkadaşlık konusunda iyi örnek olurlar. Bir çocuk anne-babasının kendi arkadaşlarıyla etkileşimlerini kendisine örnek alır.
#13.07.2008 01:10 0 0 0
  • Te$ekkürLer ama ßizim ki Daha UfaK Teyzesi :D
#13.07.2008 01:11 0 0 0
  • yeğenindendi bahsediyorsun...yoksa ben düğünü kaçırdımmı?yoksa beni çağırmayı unuttunmu
#13.07.2008 01:21 0 0 0
  • Yegenimden ßahsediyoM yyaa
#13.07.2008 01:29 0 0 0
  • şaka yaptım zaten...inşallah ileride allah sanada nasip eder...şimdi zaten çok erken...
#13.07.2008 01:33 0 0 0