Sevginin zirveye ulaştığı yer aşk ise, aşkın o anda taraflardan biri tarafından sonlandırılmasının diğer tarafta bıraktığı duygunun adı da nefrettir
Çünkü sevgi zirvede nefrete dönüşür
'Seviyorum kahretsin'lerle başlayan süreç, arabesk bir söylemle "ya benimsin ya toprağın" şekline dönüşür
Aşkın, sevginin ve nefretin kentlisi, köylüsü, soylusu efendisi yok, yürek olan yerde aşk ve nefret at başı yürür
Aşk ve nefret, insanın sosyal ve ekonomik durumu ile ilgilenmez, zengin fakir dinlemez dümdüz eder
Deli gibi seven, her tür olumsuzlukları göğüsleyen; mezhep, meşrep ayrılıklarını hiçe sayarak aileleri de karşılarına alma pahasına evlenenlerin daha sonraki boşanma anlarına bakın
Mahkeme koridorlarında bile birbirilerini görmeye tahammüllerinin kalmaması nasıl bir şeydir dersiniz
Aşkın nefrete dönüştüğünün belgeli resmi değil midir gazetelerin 3 sayfa haberleri
"Aşkına karşılık bulamayan AK'nin acı sonu"
"Aşk cinneti okulu kana boyadı"
"Terk edilmeyi hazmedemeyen SM intihar etti"
"Sensiz yaşayamam, sensiz ölürüm, sen her şeyimsin" duygularının,
"Yüzünü bile görmek istemiyorum" haline dönüşmesi
Ama ne olursa olsun,
'Önemli olan' işte tam o 'an'daki duruşumuzdur
Bozulmadan, bozmadan, üzülsek de üzmeden, kahrolsak da kahretmeden,
"Ah" çeksek de ah etmeden Ve asla çirkinleşmeden, taş basarak bağrımıza dimdik yürümek
İnsan o terk ediliş anında, bırakın karşısındakini, kendini bile tanıyamayacak duruma gelse de
O artık nefretle sevdiğiniz bir kalp ağrısına dönüşse de
evet ama nefret edilmenin acısı büyük hemde çok büyük,kaçıyor ve nefret ettiğini gösteriyorsa ne olacak?sonra sevgine yalan diyorsa oyun diyorsa ne olacak?işte benim acım bu...çare yok çünkü kıskandırmak için bütün cambazlığı yapıyor en acısı koluna bir esmeri taktı bileAllah'ım sabır...