Ne Olursun Dön

Son güncelleme: 11.09.2008 12:57
  • Seviyorum işte.. Varlığını, yokluğunu, var edişini, yok edişini... Bakışını, duruşunu, sözlerini, nefesini..

    Seni hala benim hissedişimi, olmasan bile bir parçanın daima benimle oluşunu.. Ben oluşunu, sevdiğim oluşunu...

    Sen, düşlerimin Odak noktasısın. Yanımda olmasan da ruhumun hep bir köşesindesin.

    Hiç gitmeyecekmişcesine, gidemeyecekmişcesine..

    Seni ilk gördüğümde dünlerinden bozma uçurumlarını gizliyordun yüzünde, nasıl sevmiştim seni bu kadar? Cevap yok...

    Sonsuzdu, Ve Sensiz olmayacaktı artık.

    Gitmemeliydin sen! Hep benim kalmalıydın, nasıl giderdin ki hem? Sen gidince ben kimi severdim ki bu kadar büyük? Ama Bir gün gittin...

    Ve Ben gün ve gün BİTTİM! Her yüzde seni sevdim, her bakışta seni aradım...

    Sensizliğe inat, inadına başka ruhlar başka insanlar tanıdım. Ama hiç biri sen değildi ki... Hiç biri sen olamıyordu ki bana.

    Benim bir tane senim olmuştu, nasıl başka bir sen bulabilirdim ki.

    Nasıl bir baskasında bulabilirdim, sende bulduğum masumiyeti..

    Çocukluğu, saflığı ve benliği. Şimdi Neredesin kim bilir?

    Hangi Yollarda Bensizliğe doğru gitmektesin, adım adım...

    Biliyorum Çok hatalıyım, ama yetmez mi ki bu kadar acı, bu kadar hüzün, bu kadar gözyaşı..

    Bitsin Artık! İstemiyorum sensizliği, yerin dibine batsın yanlızlık. Dön Artık! Ne olursun DÖN..
#05.09.2008 19:42 0 0 0
  • Emeğinize Sağlık..
#05.09.2008 22:36 0 0 0
  • Dön Bebegim Dön Caresiz Ba$im
    AyriLik BöyLe Uzun Sürmez ki...

    Emeginize SagLik..
#06.09.2008 01:05 0 0 0
  • Önce çıkmazlara oynadık hayatın dehlizlerinde
    istilaya uğramış şehrin artığıydık, uslanmadık..
    Talan edilmiş bir istikbalin zor çocuğuyduk
    baş koyamadık yeminler ettiklerimizin uğruna..

    Sonra yürekleri koşuşturamadık zirvelere
    gelgitler oldu
    bir kaya olamadık denizde
    çöl kumuna yazılı yemin olduk, erken yorulduk
    hamurumuzu yoğuramadık bir dava üstüne,
    karanlığın koynunda kovalamacalarla
    kördüğümlerin pususunda kaybettik birbirimizi,
    bin umutla düştük kucağına kavganın
    bir darbeyle tarumar oldu her şey,
    karınca kadar metin değildik inandıklarımızın..
    Dulu olduk umudun
    sabrı taşıyamadık omuzlarımızda
    mahkumu olduk unutulmuşluğun
    ve sonra...
    Sonrası bize malum, size meçhul...
    ALINTI
#11.09.2008 12:57 0 0 0