Boğazımı Yırtarcasına Susuyorum
Ya Verilmekten Yıpranan Cevaplardayım
Ya Sorulmamaktan Solan Sorularda
Sen Islatmasını Bilmeyen Bir Yağmur Oldun Her Akşam
Ben Islanmasını Bilmeyen Ahmak
Bu Yüzden Aşık Olamadık Sırılsıklam
Pimi Çekilmiş Coğrafyalarda
Zaman Ayarlı Bir Aşkın En Tesirsiz Parçasıydım
Ve Ben Günah Şeridinde Hatalı Sonlanandım
Az Gittim Uz Bittim Hiç Geldim..!
Uyurken Bile Uykusuzluk Akan Gözlerinde
Kaçan Trenlerin Hesabını İstasyonlara Kesen
Kalabalıkta Unutulmuş Bir Yalnızdım
Kendine Kaçak Yolcular Bindiren...
Her Yolcu Da Kendini İhbar Eden !
Kalbime Girmek Tehlikeli Ve Yasaktırlarla
Yaşamamaya Kalkışıyorsun Hayata
Ve Ben Senden Yırtılma Bir Yelkenle
Aynı Yöne Gittikçe Aynı Yere Geldim
Sonumu Baştan Yazdım;
İçimde Hala Bana İlk Aldığın Acım !
Gece, Sabahı Da Siyah Kusuyor Üstüme
Aklıma Yaprakların Dökülüyor
Bugün Aklımda Sen Vardın;
Aklımı Karıştırmadım !
Artık Biliyorum
Aşk Bir İntihar Saldırısıdır; Yalnızca İki Kişinin Öldüğü !
Aşka Nişan Alıp Ayrılığı Iskalayan Acemi
Hala Gözlerinde Kalp Kapaklarım
Seni Almadan İçimden Nasıl Giderim ?
Ve Sen Kaç Kez Bu Hırsla Sevildin
Koca Koca Kışları;
Kısa Kısa Şubatları Biriktirdin...
Susku Sınanmamış Bir Ustura Gibidir
Susardın
İç Denizine Sığınmış Gemileri Yakan Bir Limandın
Bak Şimdi Gönülsüz Gittiler Senden;
Gönlünü Çaldıkların !!!
Yazmadıklarından Korkarsın En Çok Yaşadığın Hiçbir Şeyde
Ve Adın Gibi Bilirsin;
Aramayı Unutan Bulmayı Öğrenemez
Bugünler Dünlerinden Utanıyorsa
Hiç Yarın Olamayacaklar
Şimdi Ne Bugünsün Nede Yarın
Olsa Olsa Sadece Bir Yarım; Yada Eksilen Yanım !
An Kaybından Ölen Zaman
Senden Daha Katilini Bulamadı Kendine
Gelseydin Eğer Kendimi Bile Kovardım Yanımdan
Gelmedin Yine Kendimsiz Kaldım Ardından...
Dünyanın Bütün Dillerinde Sustum Ve Bir Şair Bıraktım Geride
Ekmeğini Aşktan Çıkaran !
Sustalı Bir Aşk Senin Ki
Sesinle Çıplaklaşıp Suskunluğumla Giyiniyorum
Korunak Sandığım Tüm Senlerde
İçimde Yoktan Başka Bir Şey Kalmadı
Ruh Ölünce Cesedi Beden Taşıyor Sırtında
İki Büklüm Acılarla
Patlasam Her Yere Acı Sıçrayacak Biliyorum
Patlamamaya Hazır Bir Bomba Oluyorum
Ben Mi Çok Yorgundum Sen Mi Çok Dinç ?
Bende Mi Eksikti Sende Mi Fazlaydı Sevinç ?
Dilsizler Yalan Söyleyemez Anladım,
Ya Ben Konuşamadım Ya Sen Sağırdın !
Her Şeye Rağmen Bana Öyle Çok Sığdın Ki
İçimde Kimseye Yer Bırakmadın
Bildiğim; Ağaç Misali Toprağa Bağlandıkça Gökyüzüne Uzamak
Çelişkim; Giden Bir Tren De Kalanların Şarkısını Haykırmak
Hangi Dil Kendini Kandırabilir Ki ?
Aşk Bir Suç Değil Mi ;
Her Defasında Kendini İhbar Edip Yakalatan
Ve En Saf İhanet, Kendi İhanetine Kanan
Senin Gibiler Vakitsiz Susan Aşkı Severler
Seni Bu Kör Kuyulardan Salan Neyin Şarkısıysa
Gözlerinin Kahvesinden İçtiğimde Oydu
Şimdi Eksilen Her Yanıma Adını Verdim Bu Yüzden Güzelim Ben..
Dudağını Düğümlediğim Fırtınaları Kopardım Sonunda Bir Bardak Su Da
Ben Hancı Sen Soncu
Sana Dayanamadı Bıçak Kemiğe Dayandığı Kadar
Elbette Unuturum Sonunda
En Fazla Bir Mevsim Ağlarım Alışırım Yalancı Baharlara Ama;
Ama Yinede Biri Beni Kandırsın Yokluğunda
Sen Bu Şiiri Okurken Ben Başka Bir Şiir De Olacam
Başkasının Kollarında Da Senin Yollarını Adımlamak Varmış Meğer
Sana Anlattıklarım Ne Çok Şey Susuyor
Ve Sustuklarım Neler Söylüyor