Gelsen De Artık Ağlamasam
Bir sabah hıçkırıkla uyansan
Pencerelere koşup güneşi arasan
Umudun kenarını kemire kemire
Akşamı alsan odana
Beni ne kadar seversin kim bilir...
Sonbahar olsan bütün kış sana ısınsam
Yağmue düştüğünde pencereme
Geldiğini anlayıp koşa koşa...
Kısa kollu yüreğimle yollara koşsam
Döktüğüm yaprakların kuruluğuna aldırmadan
Avuçlarıma alıp yüzüme sürsem
Gözyaşlarımla yaprakların ıslansa
Bu sonbahar gelsen
Gelsen de artık ağlamasam...