Bir Kibrit Çaksana İçimdeki Maviliklere Hadi

Son güncelleme: 08.01.2009 23:26
  • Söyler misin
    Yaşamak için nefeslendiğim nedenim misin hala
    Yoksa
    Ölmek için seslendiğim intiharım mı ?

    Senin yaralarını kapayan İstanbul'un
    Tuz oldu benim açıklarıma
    Yetimliğim büyüdü hep ünlemsiz susuşlarında
    Hiç tanımadığım insanlara açık yaralarımı Gösterebildim belki
    Ve tanıdığım insanların bende açtığı gizli yaralarımı
    Ten rengi cümlelerle boyayabildim
    Ama yine de
    Geç kalmamak için gözlerine
    Erken yaşanmışlıklarımdan bedelli mazeretler Düştüm ömrüme
    Beşinci peronda bıraktığın ölü tebessümlerinle mi
    Dönecektim ben bu kente !
    Eskiden hep dönmek için gidiyorum derdim
    Şimdi gitmek için gidiyorum diyeceğim
    Hüznümü ağlatan cümlelerin yazıldığı bu şehirde
    Mutsuzluğumla anılacağım hep biliyorum
    Adım kadar önemli olmayacak belki de
    Sırtımda taşıdığım ceset !
    Ya da hiç bilinmeyecek
    Çığlığıma düşmesin sakın suskuların Ki bilirsin ne çok sustuğumu
    İnsan hep kendine susarmış derler
    Ben sana susmuştum hep ; sen duymadın
    Suçu dünyaya atıp
    Lanetler savurduğumda etrafa
    Havada kalan cümlelerimi sahiplenecek kadar Cesursun demek
    Yoksa haksızlığın için mi bu duruşun !
    Keşke bu cesaretin Sevgime de meydan okuyabilseydi yüreğinde
    Belki bu kadar yabancısı olmazdık şimdi Nefeslerimizin

    Bir gün ben de giderim
    Ve kahraman olurum diyorum kendime
    Ya döndüğümde Senin kahramanlığına yenilirsem deyip
    Susuyorum yine kendime
    Biliyor musun
    Gözlerimdeki kırılgan çocuk bir ağlasa
    Belki bütün bir ömrün yasını tutacak
    Ki az ağlatmadım ben onuSözLer yazmak için değil ama ;
    Böylesi gülmelerin şerefsizliğinde
    Eğdirmemek için yüreğimi !
    Bana en aşk yanlarımdan kırgınsın biliyorum Üstelik yorgun
    Düştüğüm kaldırımlardaki parke taşları Kadar sahipsizim
    Üstüme devrilen aşkların masum çocuk yüzüyüm Bir başıma
    Önümde tek bir dönüş var şimdi Gidişlere kapalı
    Ölüme bir kala vazgeçiyorum Kahraman olmaktan
    Şehrin dar sokaklarından Kalabalık meydanlarından geçip
    İnsanların yüzlerindeki kaybolmuş umudu
    Onlara hatırlatabilmek adına
    Kötü sözcükLer yazmaya devam ederim belki
    An gelir
    Senin de sarıldığın olur belkiCeketsiz şairliğime kim bilir
    Belki bir gün sen de kendini görürsün
    Aynaya bakar gibi bakmadığında cümlelerime
    Haklı sevdaların kahramanından öğrendim ben Utanmadan ağlayabilmeyi
    Dökülen her damla bir çizik daha koysa da alnıma
    Evet
    Utanmadan ağlayabiliyorum gerçeğime

    Mavisi silinmiş denizlerden umut bekleme kaptan !
    Diyorsun
    Ama unutma
    Ben ki denize uzak bir kentin şair suskusuyla
    Bakıyorum sana !
    Sen bunu bilemezsin
    Bir kibrit çak istersen içimdeki maviliklere
    Gör bak ;
    Denizin rengi bir miymiş umudun rengiyle !
#07.01.2009 17:22 0 0 0
  • Mavisi silinmiş denizlerden umut bekleme kaptan !

    Sen İçindeki Mavi'yi Umudunu Yitirmedikçe Denizler Hep Mavi Kalır..Emeğinize Sağlık..
#08.01.2009 15:26 0 0 0
  • Ama yine de
    Geç kalmamak için gözlerine
    Erken yaşanmışlıklarımdan bedelli mazeretler Düştüm ömrüme



    yüreğine sağlık arkadaşım
#08.01.2009 23:26 0 0 0