Eskimemiş Sessizlik

Son güncelleme: 16.01.2009 13:21
  • noimage

    İçimdeki ahh'lar öyle dolgun ve dolu dökülüyor ki cümlelere , adını veremiyorum.. boş-luk kadar yokluk .. yok-luk kadar boşluk..
    adını da yükleyemiyorum cümlelere ..iyi mi , cümle de kuramıyorum artık ..
    Düşmemeye yeminli asılı kaldım hayatın o en sarkıt yerinden ..
    İsteklerimi erittim yatağıma sel basan bir gecede .. geri döndürmemeye saldım öylece ..öylece yüzdüler, yavaştı gidişleri..
    canımı acıta acıta , can vere vere döktüm içimde biriktirdiklerimi .. soldu artık her şey.. her şey kurudu..
    bir o kadar çıtırdamaya döndü içimde taşıdığım yumruk misali atışlarım
    ve ben bu gece
    Yaşım kadar ıslak, mevsim kadar kuru bir 'gel-git' im sadece ..
    Karar verdim son kez ..
    Son kez Unutmaya özleyeceğim seni bu gece..
    Derin bir nefes almaya yumacağım gözlerimi. . .
    Kendimi kandırmaya masallar uyduracağım aklımın soğuk odalarında ..
    Senaryolarımda ölen oyuncuyu oynatabilir miyim sana ..
    Evet ,
    kabul ettim yoksun işte bu kadar kolay senli her şey ..
    Yok olduğunu kabul etmem , varlığını bilmemden geliyor anlasana . Oysa ben sana dair hiç bir şey solumak istemiyorum artık , ne aklımda ne de ayaz gibi üşüten tümcelerimde..
    Hayatımda sana ayırdığım ve artık köhne raflarda yer almaya aday senli günleri ne yapmalı bilmiyorum şimdi ..
    Unutamıyorum da ..
    Öyle zayıf düşürüyor ki bu beyin fırtınalarım beni .. Bilme.
    En iyisi mi sen yoluna devam et .
    Sen hancı , ben yolcu olmaya ad almışken devrettik nöbetleri ..
    Tam da şimdi tek yürek ama uzaklık biçilmiş bir elbise gibiyiz , biliyorum ..
    . . .
    Yenildim ve affettim zamanın gölgesinde susadurmuş ikimizi..
    yokluğuna beş kala bekledim gelmeni ama bekleyişlerim tükendi.bakmıyorum artık geçmişte elinden bıraktığım sana .. bırakmamaya tuttuğum ellerinin soğuğundan öyle süzüldüm ki , soğuk eritti tüm sen'li istemimi .. soğuk bakışlarınada esir oldum, affet ( ! )
    kanatlanıp uçtu tüm heyecana dayalı bedenim .. şimdi soğuk duvarların karanlık hapsindeyim ..
    Senden vazgeçme vaktindeyim.
    Boyadım duvarlarımı sensizliğe..
    Aydınladı belki görmeye ama deşmeye gelemez yinede bilirim ..
    Hani ömrümün sonbaharına denk gelmek zorunda mıydın, ya da biz sonbahar havasını solumak zorunda mıydık seninle, bilemiyorum . . .
    evet , ben sonbaharın çocuğuydum .. sonbaharda doğmuşiçimde hep sonbaharlar yetiştirmiş..son ol(a)mamış.. sonu bulmuşta , anlamamış !..
    Şimdi,
    Sıkıca kapattığım kapılarımı açmıyorum artık
    Vazgeçtim sevmeye ..
    Ve oyunu bozmaya dağıttım herkesi ..
    Yalnızım ..
    Şaşırmayı kaldıramaz bu gerçek ..
    Boş ver işte,
    sadece oku , geç ve git sessizce ..
    Affettim seni ..
    . . .
    Kalbimdeki mezarları sulandırıyorum şu sıra ..
    dokunma!
    Sebepsiz hıçkırıklara veriyorum sesimi.
    Sana seslendiğim sesle sesleniyorum bu rutin tekrarlara.
    Anlasana ; ben Son sahneyi yazdım ve şimdi yayımlıyorum .
    Mutsuz sonlara bir sürpriz ekleyip gülümsüyorum.
    Bitti diye ..
    Unutmadan; bende seni sevmiştim


    Alıntı..
#14.01.2009 15:54 0 0 0
  • Mutsuz sonlara bir sürpriz ekleyip gülümsüyorum.
    Bitti diye ..

    Yüregine saglik.
#14.01.2009 16:18 0 0 0
  • çok güzeldi ...emeğinize sağlık..
#16.01.2009 13:21 0 0 0