kimi zaman sessizliğinle yetindiğim sestin.
kimi zaman yorgun yüreklerin iniltileriydin.
bembeyaz ve sadece hayallerle konuşmak üzre gittin.
ben bunalımlardayken öldüğünü söylediler senin.
hep öldüm ben ölenlerin yerine.
onlar hayalleriyle konuştular ben duydum
cevap beklediler sustum
oysa ölen onlardı, ben değil.
şimdi ise biliyorum;
ölenler benim, onlar değil.
...
Teşekkür ederim, yazmaya devam; yaşamaya devam.