Uçurumlara Dar Gelen

Son güncelleme: 06.04.2005 19:49
  • Şiirin Ş'sini yazmak yerine Ş'nin şiirini yazmak isterdim. Değil legalden yana olmak, bizzat kendisi illegaldir şiirin. Aynı anda gökyüzünün haritasını çizdiği gibi, yeraltının nabzını da tutar. Belki bu yüzden silinmiştir ayışığı şiirlerden, ayak basılalı beri Ay'a. Kim bilir ? Zamana karşı durandır şiir. Ölüme de. Zamana karşı duranın şiirini yazmak isterdim. Ölümün de.

    Anayasası olmayan tek cumhuriyet şiir değil midir ? Bütün kutsal kitaplardan kovulmuştur. Devletten'de, Yine de sürgün olduğu söylenemez. Her şiir kendi yasası üzre kendi devletini kurmuştur, Ne yöneten vardır orda, Ne yönetilen. Kul da kendisidir, Tanrı da. Söz de, sözcük de. Bu yüzden mi uzak durur hep yasal işlerden ? Bu yüzden mi adı illegale çıkmıştır ? Yasadan, yasalardan uzak duranın şiirini yazmak isterdim.

    Duranın, eylemsizliğin yanında değildir şiir, devinim halindedir. Yanar, döner durmaksızın değişir. Göğün yüzündeki güvercindir, yerin elindeki akarsu, yeraltında kömür. Güvercinin attığı taklayı, akarsuda akıp giden susuzluğu, kömürde yanıp sönen ateşi yazmak isterdim.

    Her işine eylemine aşkla başlayandır şiir. Sabah kalkar kalkmaz yüzünü yıkar : Aşktır musluktan dökülen. Otobüse biner : Aşktır ödediği, paso kullanmaz. Çay içer bir deniz kıyısında : Aşktır içtiği taze dem, az şekerli. Ama açığa vurmaz aşkını. Aşkı da yasaktır. İllegaldir. Bütün kurumlara ve kuramlara karşıdır. Hiçbir tanıma sığmaz. Bilenler bilir kimliğini, kasketini gözlerine indirse de. Onun bilinen, benim bilinmeyen kimliğimi yazmak isterdim.

    Her an, her yerdedir şiir. Yanı başımızdadır. Yanı başınızda. Bir romanın dipnotundadır. Bir öykünün başlangıç cümlesinde. Bir fotoğrafın bembeyaz arabında. Yağmurun cama vuran sesidir, özlemde buluşan bakıştaki sessizlik. Damarı yerin altında gizli bir damla sudur, uykusu palamarından çözülmüş bin damla susuzluk. Adanmış olandır, hem de adanan. Tan atanda yanan alevdir, külü de dumanı da kendinden menkul. Kendi karanlığından damıtmıştır aydınlığını, ışığını. Her bir dizesi bir ışık demeti bu aydınlığın şiirini yazmak isterdim.

    Ufku geniştir, ülkesi sonsuz, özgürlüğü sınırsız. İnsanın olduğu her yerde. Aşkın olduğu her yerde. Umudun olduğu her yerde. Onurun olduğu her yerde. Emeğin, direncin, bilincin olduğu her yerde.

    Şiirin Ş'si yerine, Ş'nin şiirini, bir de böyle bir yazı değil de aslında, hiçbir sözcük kullanmadan, bembeyaz sıradan bir şiir yazmak isterdim. Uçurumlara dar gelen.

    Refik DURBAŞ
#15.03.2005 20:08 0 0 0
  • sagolasin arkadasim
#16.03.2005 00:24 0 0 0
  • teşekkürler..
#16.03.2005 14:53 0 0 0
  • ellerine emeğine sağlık arkadaşım...
#16.03.2005 15:35 0 0 0
  • Duranın, eylemsizliğin yanında değildir şiir, devinim halindedir. Yanar, döner durmaksızın değişir. Göğün yüzündeki güvercindir, yerin elindeki akarsu, yeraltında kömür. Güvercinin attığı taklayı, akarsuda akıp giden susuzluğu, kömürde yanıp sönen ateşi yazmak isterdim.


    Çook iiyaw

    ellerine yüreğine sağlık
#16.03.2005 16:42 0 0 0
  • SaOL DoSTuM....
#06.04.2005 19:49 0 0 0