Gecenin son demleri,kuslar ötmeden daha,
Dostlarini kandiran kirpiklerim açilir.
Benim kanli gözlerim ermese de murada,
Göklerden rüyalara inci-mercan saçilir.
Pencerenin önünde meçhul bir heykel gibi,
Bilinmez duygularla dalarim uzaklara
Geceleri yalnizca yildizlar tanir beni;
Yüzüm aydinlandikça,gölgem siner duvara.
Bu gece anlatamaz kâgit-kalem,derdimi.
Amansiz zamanlarda olsalar da arkadas,
Keske ruhu paklayan içli bir dua gibi,
Feryadim tasiverse daglardan yavas yavas