Sözler Sustu Gözler Konuştu

Son güncelleme: 21.03.2009 18:16
  • Bir kış günü,hızlı adımlarla sınava yetişmeye çalışıyordum. Sınav güzel geçmişti tam çıktım. Çarptım birine, arkamı döndüm ve kaldım öylece senelerdir görmediğim,tanıdık bir yüzdü gördüğüm,ne ben nede o hiçbirşey söyleyemedi.Sustuk dakikalarca gözlerimiz kenetlendi önce hafızamızdan anılar geçti geldi bu güne taşıdı bizi,
    Kız nasılsın? niye sordu. Halil, iyi dedi sen nasılsın? iyi dedi. Ama hala gözlerde geçmişi arıyorlardı. Nasıl ayrılmıştı yolları,nasıl bugüne gelmişlerdi
    kendileri bile bilmiyorlardı. Halil,bir kahve içelim mi? dedi, Merve olur dedi. Gittiler yürüyorlardı yol boyu sessizlik hakimdi ikisinde de Halil, evlenmişti bunu nasıl söylebilirim diye düşünüyordu.Onu hala seviyordu Merve,ona haketmediği herşeyi yaşatmıştı onu haketmiyordu.Aklına bile getirmek istemiyordu onu aldatmamıştı ama;aldatmış gibiydi mazi, tercihini yapmıştı sevmişti belkide sevdiğini zannetmişti bu kişi Halil`in arkadaşıydı. Merve onunla hiç mutlu olamamıştı berberlikleri uzun sürmemişti ama;Merve büyük bir yıkıntı altında kalmış gibiydi hayatın gerçeklerini fark ettiği zamanlar aslında Hakan'ı sevdiğini zannetmişti, hemde öyle büyük bir sevgiyle, onsuz değildi zamanlar bu sevgi ona birçok şeyi gösterdi zamanla seneler geçtikçe Merve aslında Hakan'ı sevmemiş olduğunu farketti onu sadece kendine yakın bulmuştu.Halil'den sonra boşluktaydı o doldurmuştu ondaki sevgiyle Hakan`ı sevdiğini zannetmişti. Senelerin geçmesi gerekiyormuş bunu anladığında artık çok geçti...Halil herşeyi biliyordu ve evlenmişti bunu merve biliyordu evlenmiş hatta bir çoçuğu olmuştu.Bunları kendi araştırmaları sonucunda öğrenmişti arkadaşları bile anlatmamıştı.Merve Halil`in onu anlamasını beklemiyordu ama;Onun sözleri altında beyninin ezilmesinide istemiyordu.
    bu güne kadar onu görebileceği her yerden bu sebeple hep kaçmış,hiçbir toplantıya Merve girmemişti,ondan utanıyordu.Birini sevebilirdi insan ama;arkadaşı olmaz dı,olamadı utanıyor beyninde olduğu yerde kalmasını istiyor ve ona kötü söz söylemesini istemiyordu onu özlüyordu ama;gidemezdi onun olduğu yerlere gidemezdi..
    Yol boyu bunlar düşünüldü. Anılar rüzgarla uçuştu birbirine karıştı belkide,Halil`in beyninde Hakan vardı Merve`yi anlatırken ki hali vardı. Hakan için Merve o kadar basitti ki,herhangi biriydi ama Halil için böyle değildi. İlk onların ilişkisini duyduğunda Merve`de diğer kadınlar gibi demişti beyni binlerce kere,oda aynı oda aynı dedi fakat yüreğindeki dalgalar duruldukça olamazdı.Hakan`ı düşünüyordu oda arkadaşıydı nasıl yapmıştı aslında bizim hikayemizi biliyordu.
    İnsan bunu arkadaşına yapar mıydı? Merve'yi tanıyordu o kötü olamazdı ama onu affedemiyordu,ya Hakan nasıl da iyi bir iş yapmış gibi anlatıyordu Merve onu sevmiş miydi? yoksa sadece bana inatmı yapmıştı. Biliyordum mutlu olamamıştı. Bende bir hışımla gidip evlendim şimdide mutlu değilim. Sadece küçük kızım bana hayatı sevdiriyor. Mutlu değildim yanımdaki Merve olmalıydı bunu hep düşündüm Sena'yı her yanımda gördüğümde, yanımdakinin Merve olmasını istedim ama;olmadı olmayacaktı.Yıllar sonra, bütün kızgınlıklarım gittikten sonra hak verdim merve`ye ben ona kal dememiştim ,onu sevdiğimi söylememiştim,ben sevgime sahip çıkmamıştım,bir başkası o sevgiye sahip çıkmıştı. İkimizde yanlış yapmıştık ve bedellerini ödüyoruz.

    Sahilde bir çay bahçesiydi gittikleri,Oturdular birbirlerine baktılar anlamaya çalıştılar, gelmişlerdi ama; ne konuşacaklardı bunu bile bilmiyorlardı.Yol boyu herşeyi düşünmüşlerdi ama;yüzyüze ne konuşacaklardı.Haklısın,haklıyım bunu mu söyleceklerdi
    Halil:mutlu musun? diye sordu
    Merve şaşırmıştı,baktı herkes kadar mutluyum dedi
    Halil Pişman mısın? dedi
    Merve anlamıştı, yüreğindeki hüzünle öyle hüzünlü baktı.Durakladı, kafasını eğdi...
    Senin kadar pişmanım dedi.
    Sözlerin sustuğu,gözlerin konuştuğu bir kış günü, Öyle yorgundu ki bütün düşünceler,ne söylemeliydi ikiside bilemedi suçlamak,olmadı ikiside suçluydu.Sustular..

    Bütün özlemleriyle,pişmanlıklarıyla gözlerine gömdüler anıları,seyrettiler birbirlerini,yağan karla beyazlaştılar bunu bile farketmediler,yağan karla dondular,önce gözlerde gömüldüler sonra yağan karla sonsuzluğa gömüldü sevdaları ve ikiside ayrıydılar.Halil sessizce kalktı ve uzaklaştı,hiçbirşey diyemeden uzaklaştı.Elveda dememişti giderken,Merve yavaş,yavaş gölgesi kaybolan sevdiğine baktı,sonra anılarla gömüldü olduğu yerde kaç saat kalmıştı.Artık akşam olmuştu ve kapatıyorlardı.Merve`ye yaklaştılar çok geçti.Ölmüştü!
    akşam bir telefonla irkildi Halil,merve ölmüş dediler.İnanmadı olmazdı, daha bugün görmüştü onu kekeledi önce, gözyaşları düğümlendi boğazında,sesi bozuldu anladı arkadaşı,donmuş dedi! yarın cenazesi var...
    Bütün gece uyumadı..Onu düşündü niye sonkez sevdiğini söyleyemedi ona, niye hiç sahip çıkmamıştı sevgisine bunları düşündü.Pişmanlıklar,evliydi söyleyemezdi sevdiğine son görevini yapmaya gitti.Eşine cenaze dedi ve gitti.Bir kış günü sessizdi yollar.Mezarına yaklaştı o olamazdı ağladı ağladı senelere ağladı ,özlemle irkildi artık yoktu.gözyaşları kara karıştı,senin olmadığın bu yollarda gülüşünü düşünüyorum.O insanın içini ısıtan gülüşünü...
    Seviyorum senii Sevdiğim kadın bir kere olsun beni bekle ben oraya gelene kadar beni bekle dedi.Yollar sensizlik ve senin olmadığın bir dünya,her zaman çok geç diyerek geçirdik zamanı,sonra hayatı sonlandırdık.
    geç geç,şimdi çok geç !

    Neriman Küçük
#21.03.2009 16:52 0 0 0
  • geç kalican cok geç olabiliyorr..
    tesekkürler
#21.03.2009 18:16 0 0 0