Vakti zamanı geldiğinde dedemiz, ninemiz öldü. Toprakları bol olsun... zaten yaşayacaklarını yaşadılar dedik.
40'lı yaşlarda bir akrabamız vefat etti... erken gitti dedik.
23 yaşında kuzenim vefat etti... hiçbirşey diyemedik. Söylenecek, bizi teselli edebilecek en ufak bir avuntumuz yoktu... Ne denebilirdi ki ? Acımız büyük bile diyemiyorum çünkü tarif edemiyorum. Tek bildiğim şey, kalbimi yerinden sökseler bu kadar acı hissetmezdim...
hakLisin han
böyLe bi acinin tarifi gercekten imkansiz
ben bi kac gün öncesi ya$adim..
ve haLa kendimdeyim diyemiyorum
kötü oLan su ki gurbetteyim gidemedim biLe
burdan dua etmekten baska birsey yapamiyorum
insallah kabir azabi cekmezLer
Şuanda durumunu tahmin edebiliyorum. Dua ederek en doğru olanı yapıyorsun. Zaten dua etmekten başka elimizden hiçbirşey gelmiyor inan. Gurbette değilde burada olsaydın dua edecek halin bile olmazdı... Yürek dayanmıyor çünkü. Neyse benimde gözlerim yaşarmaya başladı yine... Allah (c.c) sabrımızı artırsın arkadaşım...