Aramızda dağlar var
Aramızda uçurumlar
Yaklaşma yanılırsın
Ben öldüğümü bilirim
Sen yaşadığını sanırsın
Kendini bilmeden daha
Beni tanıyamazsın...
Aşkımdan armağan her satır sana
Maziyi yeniden yaşatsın sana
Nasıl sevdiğimi anlatsın sana
Sana bir sitem var her bir sözümde..
Ayrı yönde akan ırmaklar gibi
Dalından uçuşan yapraklar gibi
Ümitsiz çaresiz aşıklar gibi
Kalbinden aşkımı silecek misin?
Son ümidi yere serecek misin?
Şimdi uzağım belki!
Ama bellimi olur..belki demli bir çay kokusuyla gelirim...belki yağmur olur yağarım şehrine..belkide rüzgarla düşerim önüne ..Sen yeter ki bekle!
Bazen herşeyin özelliğini yitirdiğini düşündüğüm anlarda gözlerin geliyor gözlerimin önüne ve o zaman kendime diyorumki daha yaşamak için çok sebebim var
Anlatacak nelerim var bir bilsen
İçimde ihtilaller kopmuş
Kendimi sürgüne verdim
Mutluluğum çoktan iflas etmiş
İtiraza hakkım yok biliyorum
Seni seviyorum..
Simdi daha iyi anlıyorum ki
Nefes almak degilmis yasamak
Ateslerde yanmak gibi birsey
Seni severken sensiz olmak.
Askın oyun olmadıgına inanırsan bir gün
Yoluna yüregini koyanları unuutma
Cabalamak sevmene yeterse seni seven kalpleri kırma.
Ask sevipte ayrı kalmaksa
Sevgilerin sonu hep ayrılıksa
Ömürlerin sonu hep böyle karanlıksa
Al dünya bu askı sende kalsın...