Yaban Domuzu Avı Hakkında Bilgiler

Son güncelleme: 06.06.2009 19:10
  • domuz avı - domuz avcılığı hakkında - yaban domuzu nasıl avlanır - domuz avı tekniği - domuz avı nasıl yapılır


    Yaban domuzu avı 3 şekilde yapılır. Bunlardan birincisi bek avı, ikincisi sürek avı, diğeri ise iz sürerek yapılan arama-tarama avıdır.

    Yaban domuzu avında 7x57mm üzeri yivli tüfekler ve 20numara ve üzeri yivsiz tüfekler kullanılabilir. Yivli tüfek katagorisinde yabandomuzu avı için en iyilerden birisi 9.3 x 62 mm mauser çaptır. Yivsiz tüfek kullanılacaksa 12 numara olması tercih edilmelidir. Bu tüfeklerde kullanılacak olan mühimmat, özellikle gece beklerinde ve sıklıklarda yapılan avlarda ikinci bir atışa imkan kalmayabileceği düşüncesiyle;

    a) Bek avında, ağır şarjlı tek kurşun doluları ve yivli tüfeklerde 170 grain ve üzeri, yabandomuzu gibi sağlam, dirençli bir hayvanı tesirsiz kılacak özelliklerde olan çekirdekler,

    b) Diğer avlanma yöntemlerinde ise yine tek kurşun tabir edilen çeşitli firmaların yivsiz tüfek mühimmatları ve yivlilerde minumum 150 grain yaban domuzu için yeterli biçimlerde çekirdekler.( Yivli tüfek mühimmatlarında, çeşitli firmaların, çeşitli özellikler gösteren çekirdekleri mevcut olduğundan, bu firmaların yaban domuzu avı için tavsiye ettiği çekirdekler kullanılmalıdır)

    BEK AVI

    Bu av gündüz ve akşam bekleri olmak üzere 2 şekilde yapılır.

    Akşam bekleri, önceden beri süregelen bir avlanma şeklidir. Özel olarak yemlenerek beklense de, yoğun olarak yapılan şekli, bağ-bahçe ürünlerinin beklenmesi esasına dayalı olarak yapılan avdır.

    Akşam bekleri havanın henüz kararmasıyla birlikte başlar. Yaban domuzu hava henüz kararırken gelebileceği gibi, daha geç saatlerde de gelebilir. Bu gelişlerde ortamın sakinliği, hayvanın sezileri, belirleyici rol oynar. Gökteki ayın durumu da yaban domuzlarının gelişlerinde önemli bir etkendir. Karanlık gecelerde erken, aydınlık gecelerde ise daha geç gelirler. Dolunay zamanlarında, hayvanlar genelde açığa çıkmadıklarından ve çok tedbirli olduklarından, her ne kadar görüş mesafesi açık olsa da avlanmak zordur. Yaban domuzlarının dolaşmaları açısından en iyi zaman, görüş mesafesinin mümkün olan en düşük mesafelerde olduğu gecelerdir. Böyle zamanlarda belirli açıklıklar tesbit edilerek devamlı buralar gözlenir.

    Bekler, genelde yüksekçe bir oturum yerinde yapılır. Bu oturumlar, ağaçlar, kayalar hatta köyün yakınlarındaki tarlalar beklenecekse, ev çatıları olabilir. Bek avlarında, gözleri çok iyi görmemesine rağmen, çok güçlü işitme ve koku alma hassasiyetine sahip olan yaban domuzunu avlamak için sessizlik ve kokulardan arınmış olmak şarttır. Bu esnada sigara içilmez, ses çıkartılmayacağı gibi ani hareketlerden de kaçınılır. Birden fazla avcı avlanılıyorsa tüm avcıların yeri gündüzden tesbit edilir ve ona göre oturulur. Av esnasında toplu bir anlaşma olmadan av mahalli değiştirilemez veya terkedilemez. Yüksekçe bir yer bulunamayıp tarla kenarlarında oturulacaksa, oturulan yerin arkasına muhakkak suretle doğal bir gölge alınmalıdır. Daha değişik bir anlatımla; açığa, ufuk çizgisine, tepe üstlerine oturulmamalı, bir çalı önüne, bir kaya önüne oturulmalıdır.Çalıların ya da kayaların arkasına oturarak bek yapmak, gelecek olan hayvanı görmek için, çok kıpırdanma gerektireceğinden uygun değildir. Ayrıca yaz beklerinde sinekten rahatsız olmamak için, başı ve yüzü örtecek şekilde bir tül kullanılmalı ve yakalı, uzun kollu giysiler giyilmelidir. Sivrisinek kovucu ilaçlar kokularından ötürü kullanılmamalıdır. Tüfeğin arpacığını karanlıkta görmek zor olacağından, arpacıklara sigara jelatini sarılmalı, ya da son yıllarda piyasaya çıkan ışıklı-fosforlu, arpacıkların üzerine ayrıca takılan malzemeler kullanılmalıdır. Dürbün kullanıldığı zamanlarda ise içi aydınlatılmış ve artı kılı ışıklı dürbünler tercih edilmelidir.

    Hayvanın menzilde görülmesiyle birlikte yapılan ilk atışın ardından, atılabilirse ikinci atış her zaman için emniyet atışı olarak yapılmalı ve hayvanın yaralı olarak gitmesine müsaade edilmemelidir. Silah atıldıktan sonra bek yeri hemen terk edilmemeli, ortalığın sakinleşmesi beklenmelidir. Ortalık sakinleştikten sonra diğer avcılarla haberleşerek kurşunun isabet ettiği noktaya gelinip, avın durumu kontrol edilmelidir. Hayvan yaralı olarak gittiyse havanın aydınlanmasını bekleyerek gündüz aramaya çıkılmalıdır. Gece el feneri ya da değişik yapay bir ışıkla takibe çalışılmamalıdır.


    Diğer bir bek şekli gündüz yapılandır. Gündüz yapılan beklerde de ağaçlar üzerine kurulan platformlardan ya da başka ortamlardan faydalanılır. Ancak av için en iyi ortam ağaçlar üzerinde kurulan platformlardır. Bu platformlar, gece bekinin aksine yayılma ve yemlenme yerlerine değil, hayvanların yemlenme dönüşü olası geçiş noktalarında olur. Ancak meşe palamutlarının olgunlaşıp dökülmeğe başladığı zamanlarda , yaban domuzları artık bağ-bahçelere rağbet etmezler. Bu zamanlar yaban domuzlarının çiftleşme zamanlarının yaklaştığı ve kışa hazırlanmak için güç toplaması gerektiği zamanlardır.Yaban domuzları artık neredeyse akşama kadar ve akşamdan sabaha dek sadece karınlarını doyurmayı ve güçlenmeyi düşünürler. Dolayısıyla da çok gezerler.Bu gezme noktalarının tesbiti neticesinde, kurulacak olan platformlarda yine, sakin ve şanslı olmak kaydıyla güzel avlar yapılabilir.

    alıntı
#05.04.2009 01:19 0 0 0
  • yaw domuz avlayıpta napacan, eti desen yenmez, kürkü desen yok... kurşuna yazık valla
#05.04.2009 03:24 0 0 0
  • Tribal Enfeksiyon,yaban domuzu bizde eti için avlanmaz elbette...

    Bahçelere ,evcil hayvanlara v.s. zarar verdiği için avlanır
#05.04.2009 13:34 0 0 0
  • oda doğru düşünemedim :D
#05.04.2009 14:51 0 0 0
  • Domuz Avı - Domuz Avı Çeşitleri Domuz Avı Kıyafetleri


    DOMUZ AVI

    Yaban domuzu avı ülkemizde başlıca 2 şekilde yapılır. Bunlardan biri bek avı, diğeri ise sürek avıdır.

    Bek avı yıllardan beri süre gelen bir avlanma şeklidir. Bu av sabah gün doğarken veya akşam gün batarken yapılabilir. Her iki avlanma zamanında da yaban domuzunun yemlenme ihtiyacı gözönüne tutulur. Dolayısıyla ekili alanların yakınları avlanmak için ideal arazi parçalarıdır. Bütün günü ormanda aç geçiren yaban domuzu gün batımıyla beraber karnını doyurmak için bağ, bahçe veya ekili alanlara gitmek mecburiyetindedir. Bu alanlara hangi yollardan gittiği yumuşak topraklarda bıraktığı izden kolaylıkla anlaşılabilir. Avcı bu yolaklar üzerinde beklemek suretiyle avını gerçekleştirebilecektir. Dolayısıyla “bek avı” tabiri bu avın doğasından kaynaklandığı için bu ismi almıştır. Dikkat edilmesi gereken en önemli husus iyi saklanabilmektir. Yaban domuzlarının çok iyi derecede koku alma ve ses duyma özelliklerinin olduğu hiç hatırdan çıkarılmamalıdır. Bu avda sessizlik, çok önemlidir. Bek avı yapılacaksa sigara içilemeyeceği gibi parfüm ve deodorant kullanılmamalıdır.

    Dikkat edilmesi gereken bir diğer husus bek avına çıkan avcıların belirlenen bir saatten evvel bek yerlerini terk etmemelidir. Acil durumda herhangi bir avcı bek yerini terk edecek ise ses ve ışık cihazlarıyla dikkati çekecek ölçüde gürültü yapmasıdır. Bu kendi can güvenliği için zorunludur. Bu avda av köpeği kullanılmaz. Avın bitişi avcıbaşı tarafından belirtilir. Bunun işareti ancak önceden kararlaştırılan bir düdük sesiyle olabilir. Örneğin uzun uzun veya kısa kısa eşit aralıklı üç düdük sesi gibi. Bu işareti duyan avcılar aynı sesi tekrarlamak suretiyle çevrelerindeki diğer arkadaşlarına duyurmaya çalışırlar. Daha önceden bek avının biteceği saat herkes tarafından bilindiği için bu işaret, avın bittiğinin bir diğer ifadesidir. Bu işaretten sonra hiç kimse her ne maksatla olursa olsun atış yapmamalıdır. Bu işaretten evvelde (gerekçesi ne olursa olsun) av sahasında asla dolaşılmaz. Bu disiplin sabah ve akşam beki için geçerlidir.
    Belirli bir bölgede yaban domuzu popülasyonunun artması halinde pek çok avcının bir araya gelmesi suretiyle yapılan avlanma şeklidir. Yöre avcıları yaban domuzunun yaşama alanlarını ve yataklarını gayet iyi bilirler. Bu avda yöre avcıları genellikle süren yaparken bu ava katılan diğer avcılar (misafir) bek yaparlar. Bu görev bölümünü bu avın organizasyonunu yürüten avcıbaşı yapar. Dolayısıyla sürek avı sırasında “bek” yapacak avcılar var sayılan kaçış noktalarına avcı başının talimatıyla yöre avcıları tarafından özenle yerleştirilirler. Bu aşamada misafir avcıların (bek yapacak olanlar) sahip oldukları silahlar ve kişisel yetenekleri göz önünde bulundurulur. Örneğin yivli silah sahibi bir avcı açık bir alanı kontrol edecek şekilde araziye yerleştirilir. Çünkü yaban domuzlarının hangi dereden veya hangi taşın dibinden geçit yapacağı ancak yöre halkı tarafından bilinebilir. Sürek yapacak avcılar (sürenciler) ise arazinin yapısına göre aynı hizada olmak kaydıyla belirli aralıklarla ve aynı yürüme temposuyla avcıbaşının başlama işaretiyle beraber araziye girerler. Bu yürüyüş esnasında olabildiğince ses çıkarma gayreti içinde olurlar. Bu da yöreye göre davul ve teneke çalmak veya havaya silah atmak suretiyle olabilir. Avcıbaşı bu yürüyüş kolunun tam ortasında bulunur. Sürencilerin yönlendirilmesi avcıbaşı tarafından yapılır. Bu avda yoğun şekilde köpek kullanılır. Sürencilerin süren esnasında kuru sıkı dolu kullanması tercih edilir. Gürültü çıkarmak maksadıyla gerçek mermi kullanılacaksa bu atışlar doğrudan havaya yapılmalıdır.
    Önceden bek yerine yerleştirilen avcılar sürek avının hangi saatte başlayacağını bilmek zorundadırlar. Başlama saatinden sonra sessizlik şarttır. Bek yapan her avcı sağındaki ve solundaki avcılarla olan mesafesini bilmek ve korumak zorundadır. Av başlamadan evvel seslenmek suretiyle çevresindeki arkadaşlara kendisinin nerede olduğunu kesin şekilde belirtir. Ayrıca o da diğer arkadaşlarının nerede olduğunu net bir şekilde bilmek zorundadır. Bek yapan avcıların kırmızı veya oranj ağırlıklı kıyafet taşımaları kendi can emniyetleri bakımından önemlidir. Bekleme sırasında yaban domuzlarının tahmini geliş istikametini bildiği için nerelere atış yapıp yapamayacağını plânlamak zorundadır.
    Sürek avının başlama saatinden sonra ilk silah sesleri ve köpek havlamaları sürencilerin kendisine olan uzaklığı tahmini olarak belirler. Rutin köpek sesleri değiştikçe yaban domuzlarının bek yapan avcıya her an daha çok yaklaştığı düşünülmelidir. Bunun bir diğer delili tilki veya benzeri av hayvanlarının bek mahallinden öncelikle geçmesidir. İşte bu aşamada bek yapan avcıların bu hayvanlara atış yapmaması gerekmektedir. Böyle bir atış yaban domuzlarının yön değiştirmesine sebebiyet verecek, dolayısıyla büyük zahmetlerle yapılan sürek avı hüsranla sonuçlanacaktır. Bu avda da bek yapanlar avın heyecanına kapılıp asla yer değiştirmemelidirler. Av sürencilerle bek yapanlar bir araya gelince bitmiş sayılır. Bir süre dinlenen sürenciler uygun görülürse bir diğer bölgeyi sürmek için ava yeni baştan başlayabilirler. Bu durumda bek yapanlar yeniden bek yerlerine gitmek için gerekirse ulaşım araçlarıyla hareket ederler. Bu işleme “yeniden bağ yapmak” denir. Bu kararı ancak avcıbaşı verebilir.
    Bek avı ve sürek avında hiçbir zaman unutulmaması gereken en önemli kaide atışlarda gözetilmesi gereken emniyet unsurudur. Avcı hiçbir zaman çalı kıpırtılarına atış yapmamalıdır. Unutmamak gerekir ki “Başka bir avda ya da yeni bir bağda bir yaban domuzu bulunabilir, ancak yanlışlıkla vurulan bir avcı asla geri gelmez.”
    TÜFEK: Yaban domuzu avında yivli av silahı kullanmak en doğru tercihtir. Bu konuda; MAK kararlarının “Avda Kullanılan Silahlar” başlığı altında “Yaban domuzu, kurt ve çakal avında yivli ve yivsiz, diğer avlarda ise çapı asgari 6,5 mm. olan yivli av tüfeği veya ok-yay arbalet kullanılacaktır” şeklinde yasal bir zorunluluk vardır. Bu durumda minimum 6,5 mm.’den büyük yivli av silahları bu avda kullanılabilir.
    Arazi yapısına göre; 50 metre mesafede içinde yapılacak atışlar için 180 - 220 grain’lik mermiler tercih edilir. Hollow point mermi uçları yapısından dolayı kısa mesafede çok büyük tahrip gücüne sahiptir. 100 metre ve üstündeki mesafeler için mermi yolunun bozulmaması temin maksadıyla Silver point mermiler daha uygundur. Tercih edilen ağırlık ise 120-150 grain’dir. Bu konuda avcının geçmişte kazandığı tecrübeler ona yardımcı olacaktır.
    Yivsiz av silahlarında önerilen kalibre 12’dir. Uygun fişek ise tek kurşundur. Dokuz iri saçma ihtiva eden (Şevrotin) dolularda sekmeden doğacak kaza ihtimali yüksektir.
    Bir diğer dezavantajı hayvanı yaralama olasılığının yüksek olmasıdır. Namlunun tek kurşun için özel olarak imal edilmesi bir avantajdır. Bu namluda yivsiz av tüfeklerinde olmayan gez tertibatı vardır (Slug barrel).

    KIYAFETLER: Bu tür avlarda tehlike yaban domuzlarından ziyade diğer avcılardan geleceği için, diğer avcıların görebileceği türden giysiler giymek ve özellikle kırmızı veya oranj ağırlıklı bir şapka takmak şarttır. Eğer mümkün ise sürencilere fosforlu ve oranj renkli yelekler dağıtılmalıdır. Ancak devamlı oturarak, hareketsiz ortamda yapılan bir av şekli olduğundan özellikle kış ortamında, soğuktan etkilenmemek için sıkı giyinmek gereklidir. Sıcak havalarda ise pamuklu giysiler tercih edilir.
#06.06.2009 17:23 0 0 0
  • Konular Birleştirildi..
#06.06.2009 19:10 0 0 0