1. Ana Sayfa
  2. Genel
  3. Okçuluk Sporunun Tekniği

Okçuluk Sporunun Tekniği

Son güncelleme: 22.04.2009 18:33
MiSS-FENER MiSS-FENER foto
  • Okçuluk Sporunun Tekniği - Okçuluk Sporu - Okun Kirişe Yerleştirilmesi

    Okçuluk Sporunun Tekniği:

    1- Okun Kirişe Yerleştirilmesi:

    noimage

    noimage

    Ok ok yatağının üzerine yerleştirildikten sonra okun arkalığı (kirişe takılacak kertik), okun arkasındaki üç yeleğin konumuna dikkat edilerek kiriş üzerindeki arkalık noktasına geçirilir. Oklar çoğunlukla üç yeleklidir ve yeleklerden biri genellikle farklı renktedir.

    noimage

    noimage


    Ok, bu farklı renkteki yelek okçunun yay tutan koluna bakacak şekilde gezlenir. Diğer iki yelek bir "V" harfinin açık ağzı gibi yayın el parçası tarafına gelmelidir. Okun arkalığı arkalık noktasına sıkıca oturmalı ama çok sıkı da olmamalıdır.

    2- T Formunun Oluşturulması:

    Ok atma tekniğini anlatan kitaplar klasik olarak, ok atarken vücudun alacağı şeklin T harfini andırması gerektiği üzerinde dururlar. Bu pozisyon, ayakların omuz açıklığından biraz daha kapalı, vücut hedefe tam yan dönük, yay yere dik konumda kaldırılmış ve kirşi çekilmiş durumda ve her iki omuz hedef ile tek çizgi üzerinde hizalanmışken vücudun aldığı şekil sebebiyle bu adı alır.

    Ok atmaya yeni başlayanlar için T formu çok önemlidir.

    3- Hedefe Göre Ayak Basış Pozisyonunun Ayarlanması :
    Ok atmada başarının anahtarı, birbirlerini tıpatıp tekrarlayan atışlardır. Okçunun ayaklarının pozisyonu ve hedefe göre doğrultusunun her seferinde aynı olması bu sebeple çok önemlidir. Yeni başlayanlara önerilen vücudun hedefe yan dönük olduğu ve ayak parmaklarının karşıya baktığı pozisyondur. Her iki ayak da, hedefe doğru çizilen hayali bir çizgiye hemen hemen dik durumdadır.


    4- Kirişin Çekilmesi Ve Çapa Pozisyonu :

    noimage

    noimage

    Yay hedefe doğru kaldırılır, yayı tutan kol gergin şekilde hedefe doğru uzatılır. Kirişi çeken elin işaret parmağı okun üst kısmında, orta ve yüzük parmakları alt kısmında olmak üzere, kanca gibi bükülerek kiriş üzerine yerleştirilir.

    noimage

    Kiriş, yüzde sabit bir noktaya çekilir. Atıştan atışa değişmeyen bu pozisyona çapa denir. Bu pozisyonda el çenenin altındadır, elin üst kenarı çene ile temastadır ve kiriş burnun ucuna değmektedir. Değişik mesafelere nişangah kullanılarak atış yapılan olimpik stilde, en uygun çapa pozisyonu budur.

    5- Nişan Alma :
    Kullanılan nişangah tipi ne olursa olsun, kullanım prensipleri aynıdır. Nişangahın tüfek arpacıklarına benzeyen bir pini vardır. Hedefin orta noktası ve bu arpacık üst üste getirilir. Göz hedefe odaklanmışken, göze daha yakın olan kiriş ve arpacık bulanık görülür.

    Okçu gözünü hedefe odaklamalıdır. Kirişin "gölgesi", arpacığın tam sağına getirilir (baskın eli sağ olanlar için) ve arpacık hedefin üzerinde hareketsiz kalana kadar beklenir. Genellikle 6-7 saniye süren bu sürecin sonunda ok bırakılır.

    6- Bırakış :

    noimage

    Günümüz sportif okçuluğunda recurve kategorisinde yarışan sporcular kirişi Akdeniz Çekişi denilen tarzda üç parmak ile çekmektedirler. Kirişin bırakılması, bu üç parmağın hızla açılmasıyla olur. Makaralı yay kategorisinde ise, kiriş minik mekanik bir çene ile tutulmakta, bir tetik yardımı ile bırakılmaktadır.

    7- Takip (Son Taşıma, Follow-through) :
    Ok yaydan çıktığı anda yayın hedefe doğru itilmesi tavrıyla okçunun pozisyonunun bozmadan bir kaç saniye beklemesidir. Takipte esas olan, başın ve yay tutan kolun yükseklik ve konumunu atış sırasında (ve hemen sonrasındaki bir kaç saniye) korumasıdır. Bu sırada kirişi bırakan el, doğal bir hareketle arkaya doğru kayar.
#22.04.2009 18:33 0 0 0