Ey güzel Ankara
İnişli çıkışlı tepelerin,taş binalarınla,
Dışarıdan bakana ne kadar sevimsiz gelsende;
Seni hep sevdim.
Benimle sevincimi,acımı paylaştın
Bunaldım sokaklarına attım kendimi,
Sevindim bunu senle paylaştım,
O taş görüntün dışardan soğuktu belki;
Ama ya içinde yaşayanlar
Benim dostlarım,sevdiklerimdi
Senden ayrılırken üzülür
Sana dönerken sevinerek koşarım,
Kızılayın keşmekeşliği,ulusun gariban hali,
Ya benim cıvıl cıvıl bahçelievlerim;
İçime huzur verir.
7.cadde sen benim mekanım
Herbir kaldırım taşını ezberlemişim
O cıvıl cıvıl kafelerden taşan insan sesleri
Ne güzel bir armoni yaratıyorlar
Bazen ayrı kalınca senden şirin kasabı, şen bakkalı,mevsim balıkçısını
Bile özlüyorum
Soğuğunu,sıcağını,dumanını,trafiğini
Her şeyini seviyorum be ankaram....