Alın evine götürün dediklerinde
Babamın gözlerini gördüm,çaresizliğini
Kaldırmadı başını
Artık yapacak birşey yokmuş derken
İnanmadım annem
Nasıl olmazdı
Sen bana bunumu öğrettin
Kötülüklerle savaşacaktık
Güçlü olacaktık
Bu yaralar mı yıkacaktı bizi
Kalk annem
Kalk
Kurban olurum doyamadığım kokuna
Yavrum diyen diline
Kınalı parmaklarına
Bana bunu yapma annem
Gitme
Güçsüzüm
Sabretmeyi bilmiyormuydun
Neden bana öğretmedin annem
Dayanamıyorum..
Sesini daha duymayacağımı bilmek koyuyor be annem
Artık beni yolcu etmicekmisin annem
Allah'a emanet ol yavrum derdin
İsyan etmiyorum
Allahım emanetini şimdi mi alacaktın
Bu kadar mı çabuk olacaktı
Yıkıldı koca çınar babam
Biz kime yaslanacağız annem
Hissetmediğim ayaklarım kabrine mi gelecek sadece
Gözyaşlarım kurudumu annem
Ağlayamıyorum
Ağladığımı görme annem
Güçlüyüm bak
Sana birşey olsa ben ölürdüm
Ölmedim bak
Ama yıkıldım be annem
Gitme annem
Gül yanaklım, güzel gözlüm
Sensizliği öğretmedin
Yapamam sensiz annem
Yaylalara gidecektik bahar geldi
Kalk annem kalk
Şifa olur mu yaralarına memleketimin suyu
Sisinde, yağmurunda yürüyelim annem
Dereleri ,tepeleri ,ağaçları seni bekler
Görmedim Uludağ'ın karını derdin
Çığ oldun yüreğimde annem
Sensiz karınca yürür mü, bal olur mu peteklerde
Sevdalar çoşar mı be annem
Sen bize biz sana doymadık annem
ANNEM ÖLMESİN
Doktor bey ,çaresi yok deyince şaka sandım ,
doktor beye ,doruyu söyleyin, dedim ama belgeleri gösterince ,
keşke görmeseydim, şaka diye kendimi avuturdum diye düşünürken,
kendimden geçmişim ,artık hayat onsuzmu devam edecekti,
cesur annem,dayanıklı annem, bana,bize,bütün Dünya'ya vedamı edecek şimdi.
hala bütün bunlara inanamıyorum ,inancım yok kalmadı.
doktor beyden, izin alarak annemi görmeye ,odasına girdim ama ne çare,
yanı başındaki masa devrilmiş ,alet ise çalışmıyordu, bütün bunlardan anlaşılcağı gibi
sesini duyurmak için çok uğraşmış ne çare.
Babama,
bana yatmadan önce şarkı söyleyen,
yatarken masal anlatan,
öperek uyandıran,
beni hep güldüren annem ,nerde şimdi.
bağırdım, hep bağırdım ''ANNEM ÖLMESİNNNN''diye,
babam, avutmaya çalıştı ama ,kendini bile avutamıyordu.
beni nasıl avutsun ki ,oda haklı kaç senelik hayat arkadaşı gitti göçtü bu Dünya'dan.
NEEEEEE ÇAREEEEEEE.
Ne çare buna ne çare,
bunun ilacı ne,bunun ilacı yok,
Annem ölmesin demeye ne çare.
ne çare ne ne ne çare,
Annem ölmesinnn demeye. EMİNE HATUN KIRATCI
POLATLI/ANKARA
Yüregine saglik kelebem. Yürek daglayan derin duygularin disari tasmasi okuyani bile duygulandiriyor. Buna ragmen bir cok insan icin dünyada olan kelimeler anneye olan sevgiyi anlatabilmek acisindan yetersiz kalabiliyor.
Ben annecigim icin bir siir yazmaya cesaret edemedim, cünkü hissettiklerimi kelimelere, cümlelere dökecek olsam kifayetsiz kalirlar diye.
Yarismada basarilar dilerim