Şartlı Sevgi Sahte Midir

Son güncelleme: 17.05.2009 14:22
  • Şartlı Sevgi Sahte Midir - Nuri Can

    İnsanların ne kadar kötü olduğunu görmek beni hiç
    şaşırtmıyor, fakat bu yüzden hiç utanmadıklarını
    görünce hayretler içinde kalıyorum.
    (Goethe)
    Zaman ve içinde yaşadığımız sistem o kadar yapay, yalan ve sahte ki, dostlar... Sevgiler, dostluklar, ahbaplıklar bile çoğu zaman iki yüzlü ve çıkara dayalıdır. İşte bu nedenle, içinde hilesiz sevgi taşıyanlara acı ve zor geliyor yaşadığımız çağ. Tebessümler, gülüşler, dokunuşlar, sevgi sözleri hepsi hepsi yalan ve sahtekarca... Oysa gerçek sevgi, kimin daha karlı çıkacağını düşünmeden karşısındakine vermek değil midir? Bilirizki, sevgi bir çiçektir ve bu çiçeğin yetişmesi için de hayat en verimli toprağı sunar bize ama biz o toprağa sevgi çiçeği yerine yalan, kıskançlık ve haset çiçeği ekiyoruz...

    Hayatı anlamak ve yaşama anlam katmak için; sevgiyi yakalamak ve anlamlı kılmak lazım. İnsanlar yüreğini sevgiye ayarlamalı ki, kini, nefreti ve çıkarı kafdağının ötesine kovalasın. Yoksa insanı erdemleştiren, duyguyu sıcak, yüreği temiz tutan, çıkarsız, yalansız, sevgiye yönelmesi mümkün değildir insanın. Gerçekten sevmeyen insanın hayatı zaten güzel ve anlamlı da olmaz?

    Kalbimiz tutkularımızın, duygularımızın, sevgilerimizin yaşadığı yerdir. Kalbimiz vicdanımızdır, dürüstlüğümüzdür. Hassastır, narindir, kolayca kırılabilir, ama inanılmaz derecede esnektir. Kalp aldatılmaya, kendini aldatmaya, sahtekarlığa gelmez. Kalbimizde sevginin, erdemin yaşaması bizim dürüstlüğümüze bağlıdır. Şu üç beş günlük ömrümüzde yaşamımızı sahtekarlıkla, yalanla, dolanla, aldatmayla yürütmenin bize kazandıracağı ne olabilirki. Sevgiye ihanet etmekle kalbimize, kendimize ihanet etmiş sayılmaz mıyız? Sevgi; doğruluk, dürüstlük ve kendi yaşamımızın özgürlüğe kavuşturulması değilmidir aslında?.

    Düşünüyorum da sanki bütün ilişkiler insani değerlerin dışında ,yalnızca para ve çıkar üzerine kurulu. Çünkü birey olarak, toplum olarak el üstünde tuttuğumuz anlamsız değerler ve aldığımız kültür, içinde bulunduğumuz zaman bunu gerektiriyor.

    Hayatımda hiç kimseye kötülük düşünmedim, bilerek kimseye kötülük ettiğimi de sanmıyorum. Hayatım boyunca hep insanlara iyilik etmek için çırpındım, bunu beni tanıyan herkes bilir. Çıkar için babam da olsa elini öpmedim. Haksızlığına inandığım bir olayda hiç bir insana taraf tutmadım. Yaşamım boyunca kimseye muhtaç olmadım, ama zengin de olamadım. Zengin olmam zaten mümkün değildi. Çünkü ilaç ya da yemek paramı bile aç kalma pahasına da olsa ihtiyacı olduğuna inandığım insanlara verdiğim çok olmuştur. Bu huyumdan dolayı babam bile hiç sevmedi beni, para kazanmaktan başka hiç bir nitelik taşımayan kardeşlerimi daima el üstünde tuttu. Oysa ki, babam varlıklı sayılır, maddi olarak hiç bir şeye ihtiyacı da yok.

    Sevgisini çıkarsız, yalansız sevdiklerine vermek, mal para yada yemek vemekten daha iyi değil midir?. Sevmek demek (hayatta ölmek değil ama gerektiğinde gözünü kırpmadan canını verebilmektir sevdiklerine.) Sevgi kutsal bir duygudur, değerini para ile ölçmek onu aşağılamak olur. Bazen düşünüyorum da insan sevmeden nasıl yaşar, toprağı, suyu havayı en önemlisi de insanı sevmeden nasıl yaşar?

    Kimi insan için yaşamak sadece bir dolup boşalma kanalıdır. Yanlızca yiyip içip tuvalete gitmektir. Lüks arabalara binmek yada başkalarına hava atmaktır. Ne korkunç ne tiksindirici değil mi? Hiç bir derinliği ve ağırlığı olmayan ve yaşadığını hissedip de neden yaşadığını bilmemek ne çirkin şey.
    Çevrenizde o tür insanlarla bir konuşun. Hayatla, mutlulukla , sevgiyle ilgili fikirlerini sorun, alacağınız cevapları bir değerlendirin ve göreceksiniz ki bu dünyada ot gibi yaşayan ne çok insan var. O zaman kızmadan bana hak vereceksiniz. Bu tür insanlar çevremizde o kadar çok ki. Oysa, insan sevgisi, sevdası, bilgisi, ilgisi, düşü, düşüncesi, kültürüyle insandır. (İnsan salt bir dolup boşalma kanalı değildir.)

    Sevginin kökeni insanınki kadar eskidir, insanla birlikte sevgi de var oldu yeryüzünde. Sevgisiz bir hayat koca bir hiçtir, boş bir kalıptır. Hayat koca bir kitaptır, sayfaları sevgiyle çevirdikçe ancak insan, insanlığının farkına varabilir. En kutsal sevgi karşılık beklemeden sevmektir. Karşılık bekleyen sevgi, gerçek sevgi değildir; çıkarcı, ucuz, basit ve günübirlik yaşanan sevgidir.
    Sevgi sanılan bazı günübirlik hoşlanmalar da kalıcı değildir, gelip geçicidir. Çünkü yalnız çıkara ve anlık hoşlanmalara dayalıdır. Gerçek sevgi temiz, hesapsız ve hilesizdir. Gerçek sevgi üzerine kurulan ilişkilerin temeli de öyle kolay kolay yıkılmaz. Sevgi kin ve nefret tutmaz, gerçek sevgide bencillik yoktur. Sevgiyle yapılan hersey yapıcıdır, saygındır, güzeldir. İnsanın hissedebileceği en gerçek duygudur sevgi, unutmayalım.

    Sevgi ve aşk insanoğlunun kalbinde taşıdığı en soylu ve en güzel duygudur. Yaşamanın anlamıda sevmek... Yüreğinizdeki sevgi çiçeğini asla ve asla hiç bir zaman soldurmayın...

    Nuri Can
#17.05.2009 14:22 0 0 0