Seni tanıdığımda ufacık bir kız çocuğuydum
Masumdu yüzüm,dokunuşlarım ve seviyorum seni diye haykırışım
Senle büyüdüm öğrendim asilce yalan söylemeyi.
Senin olduğumda aşıktım delice
Korkuyordum kaybetmekten ve seviyordum ölesiye
Ne yazık ki yine senle büyüdüm öğrendim sessizce gidişleri.
Hani hep senindim ya ben daima ölene kadar,
her gidişinden sonra geri gelecektin
ve ben seni bekleyecektim
Yıktıklarını ardından toplayacak hiçbirşey olmamış gibi sarılacaktım sana.
Sen gittin
biliyorum yüreğimin yarısınıda yanına alarak
geri geleceğinide biliyorum fakat benim
seni beklemeye artık gücüm yok yoruldum
her aşkından sonra sığındığın liman olmaktan.
Şimdi duymanı istiyorum bir gülüşte yaşıyorsa
gülüşlerim alabildiğine uzanmışsa
yüreğim bir başka yüreğe demek ki
tekrardan sevebiliyormuş insan
Kaybettiğini sandığı yüreğinin yarısı yanı başında duruyormuşta farkedemiyormuş.