Yüreğime çarpan sesler mi çok yalnız...
Yoksa ben miyim her nefeste bu denli yalnızlığı soluyan
Duyulması zor bir yokluğun ayak sesleri içimde...
Senin bu yalnızlık...
Senin bu yokluk...
Benim varlığına dair hiçbirşeyim yok ki,
Bir kuru sessizlikten başka...
Hiç olanlar bile sende Tutuklu
Oysa kendime ait bir yalnızlığım bile yok
Tüm yokluklar sana dair...
Varlığını ses sayma hiç olmadı ki konuşsun
Anla yada anlama...
Unuttuğun bir çerçeve de silindi hayallerim
Bir çizgi çektim gerçeklerin üzerine...
Karaladım kendimi duygularım konuştu
Sustu korkularım ;seni hayat bildi tüm çığlıklarım
Oysa ki ben duymak istememişim
Onlar hiç Susmamış...
GeCe
Bugün bir başka Hüzne dayalı Sanki
Sensizlik koyu bir sessizlik bıraktı avuçlarıma.
Düz gittim yoruldum...
Eğri gittim yoruldun
Bulamadım ben senin yolunu
Savruldum sessizliğimin haklı/haksız savaşının İçinde...
Ve Gece çok fazla ağladı Bugün...
Biraz da ağlattı
Korkma/Düşünme
Sana sığındım ama
Sen yine bilmedin