Uzun bir şiir yazmak istedim
Sevgimi herkese anlatmak
Bu sevgiyi herkesle konuşmak
Yağmurla birlikte şarkı söylemek
Rüzgarla birlikte fısıldamak
Doğan güneşle aydınlatmak
Çıkan ayla tekrar doğurmak
Ve bu sevgiyi hep yaşatmak
Her yeni doğan günle onu yaşamak
Sevda değimliydi bu satırları yazdıran
Sevda değimliydi
Bana aşkımı unutturmayan
O yok olsa da
Bu dünyadan .
Bana söyledi
Her doğan günle beni baştan Yaratan
Hiç eksilmeden hep doldurarak bu sevdayı
Nesilden nesile aktaran
Bir hikayeydi bizi burada gönüllerde tutan.
Meşe ağacından da öteye taşıyan
Söylemekten korkmayın
bu efsane bizi
Hep koruyan.
çok güzel ba$lami$ti her$ey
Sevgin yakmi$ti bedenimi alev alev
Sende sev gülüm sende sev
Gözlerimde hayalin , Burnumda tütüyordun
Kalbimde senin ismin
Her saniye seni aniyorum ,
Kilitlemi$tin beni ba$kasina bakamaz oldum
Evet bence ben a$ik oldum
Hatirlarmisin ilk bulu$mamizi
Göz göze geldigimiz agni , bir ayri bakiyordun ,
Konu$amadim dilim tutuldu
Kalbim durdu vurdu duyuldu
Evet bu kalp seviyordu .
Ayrilik bile girdi , sabirlar tüketirdi .
Sözler kur$un gibi , Yoksa sevgi'mi soldu ?
Günler geçti seni göremedim ,
Güne$ dogmaz ay'sa batmaz oldu ,
Kalbim hasretinle doldu .
A$k bu kimi güldürür kimi aglatir .
Sonra geriye geceler ve yildizlar seni bana alnatir .
Kurtulamam bu benim alin yazimdi .
Magdem sevmeyecektin benim günahim ne ?
Sitemim sanadir sagdece ,
Beni böyle terkedip gittin ne geçti eline ?
A$kin adi batsin , birak sevdan yüregimde kalsin .
$imdi sen sev ben sevemedim
Öyle sitem etmi$tim , bak yine yalnizim
kirik bir kalple ba$ ba$ayim ,
Hani bir sevgimiz vardi ya artik o yok oldu kayboldu .
A$k denizinde ben yok oldum
Bir gül misali soldum
Seni çok sevdim kimseye vermedigim degeri sana verdim ama sen kiymet bilemedin bilemezdin
Bir yılan beni sardı,
Gözlerini,gözlerime ağdı,
Kavrayıp boynundan şöyle,
Sordum, benle işin ne?
Dedi, bir büyücü gönderdi beni sana,
O, kişiyi sıkıca bir sarmalasana,
Ama ben sarmayı da sarmalamayı da pek bilmem,
Bu yüzden, seni tam ısıracakken!
Yeter! yılan soyu,bırak söylenmeyi,
Kim bu büyücü, sen onu söyle,
Sen gibi bacaksızın biri mi?
Yoksa, kolları var, bacakları da iri mi?
Vallahi ne yalan söyleyeyim, karanlıktı,
Sadece sesini duydum,kıs kıs gülmekteydi,
Hemi de tozu dumana katıp, gelmekteydi,
Korktum, kabul etmesem, gitmeyecekti.
Pekala, zehirli yılan, şimdi benden kork,
Boynunu mu koparayım, yoksa kafan mı ezeyim,
Yoksa seni affedip,yavrularına mı bağışlayayım,
Nedeyim,neyleyeyim de hayırlı bir iş yapayım, söyle.
Ey insan, insaf eyle bana,
Bunu ben yapamam, ama sen yaparsın,
Acımak ve korumak!çünkü sen bunlarda varsın,
Canımı bağışla,kırma dişimi,vurma kafama.
Bak ki, yılan aşka geldi, söyler,
Kötü, iyiye nasıl öğüt eyler,
Lakin öğüt kar eyler, var git yoluna,
Bundan sonra dokunma, insan soyuna