Yaşamayı başarabilmek

Son güncelleme: 07.06.2009 00:37
  • Yaşamayı başarabilmek.....noimage

    Bir ışıltı yakalarsınız özgür bir kelebeğin gözlerinde.Yavaş yavaş oraya çekildiğinizi hissedersiniz.Kuşlar ötüşür ağaçlarda.Çicekler el sallar size.Menekşelerin güzelliğine hasta olursunuz.Bir gülün yanağındaki çiğ tanesine ısınır içiniz.''Yaşamak böyle masum olmalı''dersiniz.

    Yukarlarda bir serçenin özgürce uçtuğunu fark edersiniz.mutlaka

    sizden bir şeyler götürdüğünü

    düşünürünüz.Belki de yüreğinizi almıştır,hür maviliklere hediye edecektir.Güneş upuzun kollarını gökyüzünün en ücra köşelerine bile uzatırken sizin düşlerinizi de ihmal etmez.Hayallerinizi ısıtır.Hayallerinizdeki bulutlar güneşle olan dostluğunuza dayanamayarak bulutluktan istifa ederler.Dağların ötesinden şarıldayarak akan küçük dereyle birlikte ruhunuz da akar.Ruhunuzu tırmalıyan günahlar çakıl taşlarıyla birlikte akıp gider.Şelalerin çığlıkları size dünyaları bahşeder.Bir balık yavrusunun özgürlüğün tadını çıkararak zıplaması kalbinizi on kez daha çocuklaştırır.Yaşlansanız da çocuksunuzdur.Yıllar yüzünüze imzasını atamaz.Göz kapaklarınız yaşama sevincinize isyan edemez....

    Gökkuşagının renklerini özlersiniz.Gökkuşağının çıkması için önce yağmur yağmalı bilirsiniz.Bir ikindi sonrası sağnak yağmurlarında doyasıya ıslanırsınız.Saçlarınız,kirpikleriniz sırılsıklam olur ama üşümezsiniz,içiniz ısınır.Sonra gökkuşağını farkedersiniz başınızın üstünde.Bir güvercinin kanadından tutup oraya uçmak istersiniz.Gökkuşağına dokunduğunuz an en şanslı insanı sizsinizdir.Bazen yükselen dağlar boyunca,uzayıp giden yollar boyunca yürümek gelir içinizden.Herşeyi bir kenara bırakıp çıkınınıza yalnız kendinizi alırsınız.Ağaçlar yaprak dökümüne durmuştur.Ayaklarınızın altıda sarı yapraklar dans eder.Saçlarınız rüzğarın parmakları arasında darma dağın olur.Siz artık uzaklardasınızdır....

    Dağların doruklarında buzdan şehirler gülümser.Evlerin bacalarında kıvrıla kıvrıla dumanlar tüter.Karaca bulutlar dumanların kalbiyle beslenir. Sigaranızdan derin bir nefes çeker gibi

    '' dağ başı yalnızlığı'' çeker içinizi.''Dağ başı yalnızlığı''nı seversiniz.Dinlenmek istediğinizde irice bir ağacın gövdesine yaslanıp ormanın tertemiz havasından doyası soluklarsınız.Bütün yorgunluğunuz

    gider,yeniden doğarsınız. Ve siz yeşillik adına hiçbir şeyin kalmadığı o dağ başında küçük bir kır çiçeğiyle dost olabiliyorsanız yaşamayı başarabiliyorsunuz demektir....
#07.06.2009 00:37 0 0 0