BEN AŞKI SATIN ALDIM




ben aşkı bir üveyikten satın aldım,yaşım onaltı

o zamanlar bakır rengindeydi dağlar, daha şıvan düşmemişti böğrüme

daha deli deli esmemişti ruzigar, kalbim acıya düşmemişti

sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım, halayda delikanlı başı olacaktım

bıyıklarım yeni terlemişti

gurbeti, ismail dayımın gönderdiği

kuru üzüm ve fıstık'nan, bir de istanbul fotoğraflarından tanımıştım





hey deli yanım! türkülerim ince gül dalım gönül közüm verdiğim sözüm

ne zaman duman olsa, munzur'un doruklarında kalırdı gözüm

aradabir durup fırat'a bakışım, ve yanımdan ayırmadığım

bir üveyikten satın aldığım aşkım, yani ahretlik gülüyordum

istanbulu fotoğraftan, vurgunu üveyikten biliyordum

bir zemheri akşamında, oturtup tandırın karşısında babam

oğul yürü, dedi yürüdüm

topak oldu babam,acıdan yundu gözleri, yalınız bir ''ah''etti anam

sessizce ırmağa düştü sözleri, yürüdüm

terleyen bıyıklarım, şahin bakışım

ve yıldızlı gecelerimden birinde canım, üveyikten satın aldığım halis aşkım





geride kaldı, ormanlar gördüm, ağaçlar gördüm

dallarında adamlar asılıydı, ipince fidanlar

ipil ipil kan sızardı dudaklarından

baykuşlar, gecenin koyukatmer al basması karanlığına karşı

nasıl da gülüyorlar, nasıl da gülüyorlardı

hani benim yıldızım, hani şehla bakışım

hani sazım, ve halıs aşkım

dağlardan geliyorum ben, fıratın doğduğu yerden

gönle aktığı yerden, serin göze başından

soğuk bulgur aşından, dağlardan geliyorum ben

aşkın doğduğu yerden hey! yusuf'un kuyusundan eyyub'un sabrından

geliyorum





etmeyin elemeyin, ben istanbulu fotoğraftan

vurgunu üveyikten belliyorum, hani benim yıldızım

hani şehla bakışım, hani sazım

ve bir üveyikten satın aldığım, halis aşkım

hey anam, ne aynam ne tarağım ne sedef çakım

ne tesbihim ne mintanım, bir han odasında

akşam alacası değip geçerken böğrüme, yavaşça önüme düştü alınyazım

kim tutar kaldırır başımı yerden, kim dinler türkülerimi bozlağımı sazımı

bir duan olaydı ah, yanıbaşımda, iki çift lafın

bir tas ayranın, bir dağ soluğun

entarine yapışmış kalmış bir yayla çimenin, bir tesbih böceğin





bir avuç toprağın, bir küçük taşın, bir tel saçın alyazmanın altından

hey anam, akşam indi kırıldı sazım

istanbulda, haramiler sokağında

bir han odasında, yavaşça önüme düştü alınyazım

hani benim yıldızım, hani şehla bakışım

hani dağlara verdiğim aşkım

akşam dediğim ana, istanbulda ay karanlık yürek pustur

bir de hikayesi var, kanadı kırık martıdan dinlediğim:

çok önceden, zebaniler yakıp geçerken şehri

üç damla baldıran zehri, üç damla hıyanet dökmüşler mavi denize

üç martıyı boğmuşlar, herşeyi gördüler diye

akşam dediğim, dam aralıklarından

han bacalarından kaçıp giden güneşin

vurması değil mi taa dağlara, dağlarıma

değil mi ana

yani akşam dediğim, isli han odasında

bir ben, bir viranşehirli yakup

bir de çaykaralı musa, üç bardak çay hatrına





üç gurbet türküsü değil mi uçurduğumuz, üç damla baldıran zehri değil mi ana

akşam dediğim buradan bu halis aşkımı

bir han kirasına sattığım hovarda istanbuldan

aranan bütün overlokçular sıraütücüler adına

budur havadisim hatırladığın ne bulgur tadı, ne bir çiçek, ne bir isim

ben gündüzleri müslüm gürses dinlemeye

geceleri han odasında, alınyazımı görmeye hüküm giymişim

yine de ana, ana yine de öperim gözlerinden dağlarımın, çimenimin

ve kanayan gençliğimin, öperim hepsinin tekmil gözlerinden

bıyıkları yeni terleyen gençliğimin adına

ana, can ana, yaran ana, oyy ana

hani benim yıldızım, hani şehla bakışım, hani sazım

bir üveyikten satın aldığım halis aşkım





İbrahim SADRİ