Kurban Babı

Son güncelleme: 27.06.2009 15:46
  • Kurban Babı - Kurban Babı Hakkında

    141-Hadis[1]: Buharı ve Müslim, Cündeb el-Becelî'den rivayet ederler. Dedi ki: "Rasulullah kurban bayramı günü namazı kıldı, sonra hutbeye çıktı, sonra kurban kesti. (Sonra) buyurdu ki:

    "Kim namazdan önce bir kurban kestiyse, onun yerine bir kurban (daha) kessin. Kim de kesmemişse, "bismillah" diyerek kurbanını kessin."



    142-Sebep: Ahmed, Cündeb el-Becelî'den şunu rivayet etmiştir: "Kendisi Rasulullah (s.a.v.) ile birlikte Kurban Bayramı günü bayram namazım kılmıştı. (Dediğine göre) Rasulullah namazdan ayrılınca, (sokakta) kesilmiş kurbanlar ve et gördü. Rasulullah bunların namazdan önce kesilmiş olduğunu anladı ve buyurdu ki: "Kim namazdan önce kurban kestiyse onun yerine bir kurban (daha) kessin. Kim de namaz kılmamızdan önce kesmemişse, "bismillah" diyerek (kurbanını) kessin."



    143-Sebep[2]-: Ahmed, Cündeb'den şöyle rivayet etmiştir: "Biz, Rasulullah'la birlikte Kurban Bayramı günü bir kavme uğradık. Onlar hayvanları boğazlamışlar yahut kurbanlarını kesmişlerdi. Bir takımları da hayvanlarını nahretmemişler yahut kurbanlarını kesmemişlerdi. Bunun üzerine Rasulullah buyurdu ki:

    "Kim namaz kılmamızdan evvel kurban kesmişse (bir daha) kessin. Kim kesmemişse, "bismillah" deyip kessin."[3]



    YEMEK BABI (BABU'L-ET'İME)



    144- Hadis[4]: Buharî ve Müslim, İbn Ömer'den naklettikleri bir rivayete göre, Hz. Peygamber, Hayber (savaşı) gününde ehl-i eşeklerin etlerini yemekten nehyetti."



    145- Hadis: Ahmed, Buharî ve Müslim, Ebu Sa'lebe el-Haşna'nm şöle dediğini rivayet ederler: "Rasulullah (s.a.v.) ehl-i eşeklerin etleriyle, dişleriyle avlanan yırtıcı hayvanların bütününün etlerini yemeyi haram kıldı."



    146-Hadis: Ahmed, Zeyd b. Halid el-Cühenî'den işittiğine göre, "Rasuiullah (s.a.v.), yağmalamayı ve alıp kaçmayı nehyetmiştir."



    147-Sebep[5]: Ahmed, Cabir b. Abdullah'ın şöyle dediğini rivayet eder: "Hayber (savaşı) gününde insanlar (çok) acıkmışlardı. Ehl-i eşekleri yakalayıp kestiler Etleriyle tencereleri doldurdular. Bu haber, Hz. Peygamber'e ulaşınca, (ravi diyor ki:) Bize Rasuiullah tencerelerimizi dökmemizi emretti ve şöyle buyurdu;

    "Aziz ve Celil olan Allah, size bundan daha helal ve daha temiz rızık verecektir." (Ravi diyor ki: ) Biz, kaynayan tencereleri döktük. Ogün Rasuiullah (s.a.v.), ehl-i eşeklerin, katırların, pençesiyle avlanan yırtıcı kuşların ve mücessemenin (hedef dikilerek öldürülen hayvanların) etlerini yemeyi, ayrıca yağmalamayı ve çarpıp kaçırmayı haram kıldı."



    148- Sebep[6]: Ahmed, Halid b. Velid'in şöyle dediğini rivayet eder: "Biz Hayber Gazası'nda Rasuiullah (s.a.v.)'la birlikte savaşırken insanlar, Yahudiler'in hurma kuruttuğu ağıllara koşuşuyorlardı. Rasuiullah, bana "Namaz toplayıcıdır ve cennete miisHimandan başkası giremez" diye nida etmemi emretti. Sonra şöyle buyurdu:

    "Ey insanlar! Sizler, Yahudiler'in ağıllarına koşuştunuz. Dikkat edin, anlaşma yaptığınız kimselerin malları ancak hakkını vermeniz suretiyle size helâl olur. Ehl-i eşeklerin, atların ve katırların eti, yırtıcı hayvanlardan parçalayıcı dişe sahip olanların hepsi ve kuşlardan yırtıcı pençeye sahip olanların hepsini yemek helâl değildir."



    149- Hadis[7]: Ahmed ve Müslim, Cabir'in şöyle dediğini rivayet ederler: "Rasuiullah (s.a.v.) hayvanlardan herhangi birisinin hapsedilerek, (bağlanarak) öldürülmesini nehyetmiştir."



    150- Sebep[8]: Taberanî, îbn Abbas'm şöyle dediğini rivayet eder: "Rasuiullah (s.a.v.), bir kavme uğradı. Onlar, sağ güvercini hedef dikip, ona nişan alıyorlardı. Peygamberimiz buyurdu ki: "Hedef dikilerek öldürülen hayvanın yenmesi helâl değildir."



    151-Hadis[9]: Ebu Davud, Ebu Vahid el-Leysî'den, Rasulullah'ın şöyle buyurduğunu rivayet eder: "Hayvan sağ iken, ondan kesilen et, murdar (hükmünde)dır."



    152-Sebep[10]: Rasuiullah (s.a.v.), Medine'ye geldiğinde, Medineliler develerin hörgüçierini ve koyuniann kuyruklannı kesmekte idiler. Bunun üzerine, "diri iken hayvandan kesilen parça murdardır" diye buyurdu." [11]





    --------------------------------------------------------------------------------

    [1] Buharı, Kitabu'l-îydeyn, 2/28,

    Müslim, Kitabu'l-Edaha, 5/626 (yakın lafızlarla),

    Buharî, Kitabu'z-Zebaih, 7/118 (yakın lafızlarla), Kitabu'1-îman, 8/171, Kitabu'l-Edaha, 7/132,

    Ahmed, Müsned, 4/312 (muhtelif lafızlarla)

    [2] Ahmed, Müsned, 4/312, 314,

    İkinci hadis; Ahmed, Müsned, 4/313,

    Becelî, h. 51 senesinde vefat etmiştir (el-Lübab fi Tehzibi'l-Ensab, 1/122)

    [3] Celalü'd-Din Es-Suyûtî, Esbâbu Vurudi?l-Hadis Hadisler ve Sebepleri, İhtar Yayıncılık: 155-157.

    [4] Birinci hadisin lafzı Ahmed'e aittir, 2/21,

    Bunan,'Kitabu'z-Zebaih, 7/123,

    Müslim, Kitabu's-Sayd, 4/607 (değişik lafızlarla),

    Buharî, Kitabu'n-Nikah, 7/16, "Bab-u Lühumi'l-Hayl"deki Cabir hadisi, Kitabu'1-Hayl, 9/31,

    Tirmizî, Ebvabu'l-Et'ime, 3/163,

    Darimî, Kitabu'l-Edaha, 2/14 (değişik lafızlarla).

    İkinci hadis: Bu hadisin lafzı da yine Ahmed'e aittir, 4/193,

    Buharî, Kitabu'z-Zebaih, 7/123.

    Müslim'de ise bu tarikle, hadise rastlayamadım.

    Ahmed, 1/79, 103, 142, muhtelif lafızlarla.

    Ayrıca Ahmed, 1/147,4/132,

    Ebu Davud, Kitabu'l-Et'ime, ikinci cüz, 2/319.

    Hadis: Hadisin lafzı Ahmed'e aittir, 4/107, 109, 4/307, 3/104, 4/127.

    [5] Birinci (sebep) hadisin lafzı, Ahmed'e aittir, 3/322,

    Buharî, Kitabu'1-Hams, 4/116,

    Müslim, Kitabu's-Sayd, 4/607 (yakın lafızlarla),

    Buharî, Kitabu'l-Meğazî, Bab-u Gazvet-i Hayber, 5/166,

    Müslim, 4/608.

    [6] ikinci hadisin lafzı, Ahmed'e aittir, 4/79,

    Ebu Davud, Kitabu'l-Et'ime, Babu'n-Nehy an ehli's-Sıba', 2/320 (yakın lafızlarla),

    [7]Hadisin lafzı Ahmed'e aittir. 3/318, 322, 339. Müslim, KitabuVSayd, 4/625, İbn Mace, Kitabu'z-Zebaih, 2/1063, Ahmed, 3/111, 180; 5/422 Nesâî, Kitabu's-Sayd, 7/210, Buharî, Kitabu'z-Zebaih, 7/122.

    [8] Heysemî, Mecmau'z-Zevaid, 4/31.

    O, şöyle rivayet eder: "Nebî (s.a.v.), Ensar'dan bir topluma uğradı. Onlar, güvercini hedef dikiyorlardı. Buyurdu ki: "Hiçbir canlıyı hedet dikmeyiniz."

    [9] Ebu Davud, Kitabu's-Sayd, 2/100,

    İbn Mace, Kitabu's-Sayd, 2/1072

    [10] Tirmizî, Ebvabu's-Sayd, 3/20.

    [11] Celalü'd-Din Es-Suyûtî, Esbâbu Vurudi?l-Hadis Hadisler ve Sebepleri, İhtar Yayıncılık: 155-157.
#27.06.2009 15:46 0 0 0