Çözülmesi imkansız bir bilmece
Dayanılması güç işkencedir geceler
Yalnızların tek sığınağı
Garibin düşleri gibi karadır geceler
Günden ne getirdiği bilinmez
Matemiyle muammadır geceler
Vurur aşık adamın yüreğine
Bu kör geceler
Yıldız yıldız umutların üstüne
Amansızca çöker geceler
Hazin bir yalnızlığı anlatır
Yanar lambaları sokakların
Ayak sesleridir sadece geriye kalan
Ürkütür adamı geceler
Bazen ağıt yaktırır
Bazen umut ektirir
Bazen derde devadır geceler
Bir başınaysan dünyada
Ya da öyle hissediyorsan
Sinsice girer koynuna üşütür geceler
Bazen açar yüreğimdeki yarayı
Atar üstüme karanlığı
Tattırır o bildik acıyı geceler
Düşer birer birer
Kalemi savunan umuttan askerler
Mağlup döner aşk seferinden
Yenilmeyi öğretir geceler
Anarım ismini sustukça rüzgar
Çakallar inince savunmasız şehirlere
Baykuşlara türkü söyletir geceler...