Ayaklarında Çekip Gitmeler Müzikli Şiir - Ayaklarında Çekip Gitmeler Şiiri - Ayaklarında Çekip Gitmeler Şiirleri
Karanlık bi şehrin hüzne adaklı sahiline vurdum tüm gemilerimi
Ayaklarında çekip gitmeler...
Kristalleşmiş gözlerinin sessizliği yağmalarken anıları,
Ben zayıf bi ünlemin izbesinde beklettim dirayetsiz
Kahramanlığını.
Kırık bir tebessümün ağıdına basan yelkovan,riayetsizce
hüznü kovalar geceme geceme...
Yana yakıla zayileşen ömrümün ,eksik yanlarının kanayışı
İhtilafa ve yalnızlığa türküler yakan martıların
millenmiş duygularının ilhamı oluyor
Madem ellerimde mevsim kış olacak
Öyleyse
Yüzüm yok avuçlarımın içine saklanan suretinle bakmaya,
Gecenin koynundan çıkan duhaya tebessüm eden güneşe...
Kendini bende,beni sensizliğe ter ederken hiç mi
dolanmadı ayaklarına yollar,
Gitme kal diye...
Acıma sırıtan ihtimallerle ,ertelenmiş sözler kaldı bomboş sokaklarında sevdanın...
Kızgın sahralara dönüşen düşlerde büyüdü ayak izlerin,
Ayaklarında çekip gitmeler...
Ayaklarını öpen her bir kum tanesi bi kırgınlık bin ölüm taşır ki
"Bu gidiş ihanet değil ,
Cinayettir sevgili şairlerin dertli kalemiyle işlenen..."
Yasını tutan dalkavuk bi gecede çekilirken kendi içime ,
Hep bi dalgınlık boyu pişman kalıyor seni sorduğum yollar.
Gurbetinde kaldığım sılamın, arsız yollarında vuslat değilken
atacağım her adımın karşılığı,
Tek nefeslik dahi umut yokken yanyanalığımıza yinede
umut kırıntım oluyor,
vuslat kokan tüm hayaller...
O'an bi başka gülüyorsun,bi başka bakıyorsun,daldığım iskemlede,
Yaslanmış duvarlarda,içimde her an benimle oluşunla
başkalaşıyorum.
Onca yakın duruşuna rağmen,
Dokunmaya kalkışsam yokluğunun zılgıtıyla,
Gerçeğe teğet geçmeyen düş oluşun çakılıyor
sana düşen aklıma...
Uzaklığın benden çok geceyemi dert ki,
Matemli koynunda büyüttüğü intiharlar şirin görünür içime...
...
Aynı anda gülmesekte,her acıya
Beraber susmasakta ,susulacak herşeye
Her köşe başın aynı duygularla heyecanlandırmasakta
Yinede doğruluk ekseni demem daldığım ihtihar sahnelerinin
aldatıcı oyununa...
...
Şimdi ölmüyorum ama ,
Ayaklarımın ucuna düşen hergün bi ceset ,bi cenaze
Sen söyle ,bunca ceset arasında ne kadar kalırım bu hayatta
elimi dahi sürmeden intiharlara...
Şimdi hüznümün yorgunluguna bi virgülle soluk aldıran
kalemim ağlatır tüm gerçegi...