KAPAMA GÖZLERİNİ..
Ne çok bekledim seni bilemezsin.
Bir gün çıkıp geleceksin diye.
Olmadı, gelmedin. Yıkıldım.
Sonra tün insanlar,
duvarlar, yalanlar, doğrular
her şey hepsi üstüme geldiler.
Evet istedim. Ölmeyi istedim sensiz kalmaktansa.
Ama yapamazdım.
Her ne kadar cam kırıkları üstünde yürüsem de
ve yürüyecek olsam da ömür boyu
hep bekleyecektim seni.
Seviyordum ve hala seviyorum seni.
Sonu gelmez bir sevinçle bağlıydım sana.
Yıkılmaz bir hüzünle.
Ve bilinmezlikler içindeyim her düşündüğümde seni.
Ne sana anlatabilirim sevdamı ne de bir başkasına.
Çünkü bende bilmiyorum ve biliyorsun.
Bilinmezlikler içindeyim düşündükçe seni.
Bir uçurum kenarındayım.
Uzatan olmasa ellerini az sonra düşeceğim.
Aniden sisler arasından çıkıp gelen,
abancısısın ömrümün.
Kurtarmaya geliyorsun belli.
Uzattığın ellerini tutmak için çabalıyorum.
Ama ben uzandıkça kayboluyor ellerin.
Ne olur gitme diyorum.
Kurtulamamaya razıyım.
Yeter ki kal, kal ne olur.
Bırak öleyim uçurumlarında.
Gözlerinde can vereyim önce.
Bazen sıcak,
taze bir somun gibi bakan gözlerinde can vereyim önce.
Ne olur sanki sevgili kapamasan gözlerini.
Bense düşsem bir ömür uçurumlardan uçurumlara.
Kapamasan gözlerini bir ömür&
Yarım kalmış sevdalardan kopup ta gelirsin diye,
ekleyeceğim seni.
Sevdiğim için, sevgim için,
GÖZLERİN için&