İşte sonum

Son güncelleme: 22.07.2009 09:13
  • noimage



    İŞTE SONUM





    Sokaktayım bomboş bir sokakta

    Üşüyorum yalnızlık rüzgârıyla.

    Sevgisizlik rüzgârında boğuluyorum,

    Sensizlik uçurumundan düşüyorum.

    Sahipsiz kediler gibi,

    Bir köşeye siniyorum

    Hep korktuğum o sesleri dahi

    Büyük bir özlemle arıyorum.

    İsteğimin hep bu olduğunu düşünüyordum,

    Yanılıyormuşum Her şeyi şimdi anlıyorum.



    Öyle zor ki

    Bu sessizliğe alışmak,

    Soğuk rüzgârlara dayanmak

    Yalvaran bakışlarla bakarak insanlara,

    Bir sözcüğe muhtaç

    Ölüme yaklaşmak.

    Ömrümün sonlarına yaklaştığımda,

    Kaybettiklerim, kazandıklarım dediğimde;

    Kaybettiğim buzul dağları,

    Kazanamadığım güneşin sıcaklığı,

    Kalbime saplanan büyük bir acı.



    Her yer siyah, her yer karanlık.

    Sadece küçük bir ışık

    O da bitiyor,

    Ömrüm kısalıyor.

    Sona yaklaşıyorum

    Hala arıyor

    Gözlerim sizleri,

    Kulaklarım sesleri;

    Ama duyamıyorum,

    Gittikçe üşüyorum.

    Dayanacak halim kalmadı,

    Gidiyorum

    Solmuş olan çiçeğim şimdi kuruyor

    Ve kurumuş son yaprak şimdi düşüyor

    İstesem de duyamam artık sesleri.

    Elveda yalnızlık

    SENDEN AYRILIYORUM
#22.07.2009 09:08 0 0 0
  • EMEĞİNE SAĞLIK
#22.07.2009 09:13 0 0 0