Gün gelir sığmaz olur kalbin göğsüne,
Taşıyamaz olur bedenini, artık yorulur
Duyguların ağır gelir; ezilirsin
Bir gün açıklanmamış duygularınla köşende,
Teslim olursun ölüme,
Sessizce
karanlığın özüyle siliyorum yaralarımı,göz yaşlarımi sürüyorum yaralarıma...ilaç olsun die umutsuzlukla sarıyorum yaralarımı,iyileşmeyeceğini bildiğim halde...
bu lanet dünyada karanlık bile beni kabul etmezken ne yapacağım ben bu karanlık ruhumla.
artık gözbebeklerim eşlik ediyo parçalara
her bir haykırışım,her bir çırpınışım
kazınıyo ruhumun derinliklerine.
yYalnızlığımın gözyaşları bunlar
yada şeytanın hıçkırıkları