Okul Fobileri

Son güncelleme: 12.11.2009 01:23
  • Okul Korkusu - Okuldan Kaçış - Okulu Reddetme - Okul Sorunları - Okul Yaşı

    noimage

    Belirtileri
    -Okula gitmeyi reddetme.
    -Başlangıç gününden bir gün önce ya da okul sabahında karın ağrısı bazen de ateş.
    -Hastalık bir iki gün sonra yok olacağına devam eder ya da kötüleşir.
    -Acının hiçbir fiziksel nedeni yoktur.

    Okul fobisi ya da okulu reddetme, iyileşmesi gerekirken gitgide kötüleşen bir endişe ve fiziksel belirtilerle kendini belli eder. Okul otobüsü gider gitmez kaybolacak bir karın ağrısı ya da başağrısı değildir. Okul fobisinde çocuğum şikayetini açıklayacak hiçbir fıziksel neden yoktur. Okul fobisi gerçekte okula karşı duyulan bir korku değil ama ebeveynlerden ayrılma korkusudur. Çocuğunuz muhtemelen arkadaşının evinde uyumak istemeyecektir. Daha biiyük bir çocuk ise muhtemelen okuldaki belirgin bir şeyden bir kabadayıdan ya da yenı bir sınıftan vb. korkacaktır. Okul fobisinden farklı olan bu korkular rasyoneldir. Okul fobisi, çocuğun kontrol edemeyecegı bir durum için kabul edilir ve tahmin edilir bir acıyı yerleştirmek suretiyle ezici strese bir tepki verme şeklidir. Bazen bozukluğa, bir ebeveynin ölümü ya da hastalığı, boşanma ya da ortaokula veya liseye girmek gibi (buralarda çok çeşitli öğretmenler, dersler ve arkadaşla vardır) olaylar yol açar. Bu rahatsızlık kalıtımsa görünmektedir ve ilkokullarda yaygındır. Okul fobisi kız ve erkek hepsini eşit şekilde etkiler.

    Tedavi
    Okuldan kaçtığı için çocuğa sempati göstermek ya da terbiye etmeye çalışmak sadece fiziksel belirtileri muhtemelen zorlamak olacaktır. Anaokulunda ve ilkokulun ilk sınıflannda « okula devam etme fikri benimsenir ve çocuga da destek olunursa bu sorun genellikle kolayca çözülecektir. Ebeveynler ile yeni öğrenci olmuş çocuk arasında yakın işbirliği şarttır. Eğer sorun daha büyük bir çocukta ortaya çıkarsa bir pedagogun görüş ve tedavisine başvurmak gereklidir. Cinsel Gelişmeler ve Jinekolojik Bozukluklar Okul çağının son aşamalarmda hem kızlarda, hem de erkeklerde ergenlik çağı başlamaktadır. Ergenliğin başlama yaşı çok farklı olabilir, ancak genelde kızlarda 8den önce, erkeklerde 89 yaşlarından önce başlarsa, ergenliğin erken olduğu düşünülür. Ergenlik çağının kızlardaki ilk işareti genellikle göğüs uçlarının (thelarche) gelişmesidir. Bunu birkaç yıl içerisinde adet kanamasının (meranche) başlangıcı izler. Erkeklerde ise terbezleri ile erkeklik organının büyümesi gelişmesi, genellikle ergenlik çağının ilk işaretidir. Bunu cinsel bölgedeki kıllanma takip eder. Okul çağı döneminde özellikle kızlarda cinsel gelişme ile ilgili birçok potansiyel bozukluk görülebilir. Bu çağa erken girmek kızlar arasında erkeklerden daha yaygındır.
#24.09.2009 16:13 0 0 0
  • Çeşitli kaygılar nedeni ile çocuğun okula gitmeyi reddetmesidir. Çocuk okula gitmez veya okula gider derslere devam etmeden okuldan ayrılır.

    Okul reddi okul hayatının her döneminde ortaya çıkabilir; ancak çoğunlukla geçiş dönemlerinde yani okula başlama ve 10-11 yaş dönemlerinde ortaya çıkar.

    İlk kez okula giden 6-7 yaş çocukları ailelerinden ayrılarak yabancı bir ortama girdiklerinde yabancı ortamı tanıyıp arkadaşlar edininceye kadar bazı uyum sorunları gösterebilirler. Bu uyum sorunları okula gitmeyi reddetme düzeyinde değildir. Okul reddi olan çocuklar ise okula başlarken anne veya babalarından ayrıldıklarında sebebini bilmedikleri büyük bir kaygı korku duyarlar. Bu nedenle de okulda durmak istemezler buna zorlandıklarında ağlama krizleri öfke nöbetleri ve fiziksel bir hastalığı düşündürecek karın ağrısı bulantı kusma başağrısı baş dönmesi gibi belirtiler gösterebilirler.

    Yapılan muayene ve tetkiklerde bu belirtileri açıklayacak bir fiziksel hastalık tespit edilemez. Okul zamanı veya okulda büyük bir kaygı korku ve fiziksel belirtileri gösteren çocuk okula gitmediği zaman veya hafta sonları oldukça rahat neşelidir. Hiçbir şikayeti yoktur. Pazar günü akşamdan veya pazartesi sabah bu belirtiler ortaya çıkmaya başlar. Çocuk neden okula gitmediğini tam olarak açıklayamaz ancak içinde bir korku olduğunu ağlama hissi geldiğini söyler bazen de öğretmen kızıyor arkadaşlarım benimle oynamıyorlar gibi gerekçeler öne sürer. Bazı çocuklarda başlangıçta okula giderler; daha sonra birden okula gitmeyeceklerini söylerler.

    Ergenlik öncesi veya ergenlikte ortaya çıkan okul reddi 6-7 yaş çocuklarındaki gibi birden ve şiddetli belirtilerle başlamaz. Yavaş yavaş okula karşı arkadaşlarına karşı zevk aldıkları şeylere karşı ilgisizlik başlar. Okula karşı isteksizli genelleşerek diğer ortamlarda da ortaya çıkmaya çocuğun içe kapanmasına neden olur. Sosyal ve akademik hayatında çeşitli sorunlar ve bunlara bağlı olarak ortaya çıkan çeşitli ruhsal sorunlar yaşayabilir.

    Okul reddinin temelinde çocuğun aşırı korunup kollanması annesinden koparak bağımsızlaşamaması nedeni ile kendisine güveninin gelişememesi yatar.Aile bireyleri genellikle birbirlerine bağımlıdırlar. Biri diğerine bir şey olacak korkusunu yaşar. Çocuğa bir şey olacak diye hep tetikte dururlar. Çocuğun basit bir hastalığında veya basit bir kazada çok telaşlanırlar. Çocuğa bir şey olur korkusu ile çocuğun kendi başına bir şey yapmasına izin vermezler. Çocuğun yapması gereken şeyleri kendileri yaparlar.Böyle yetişen bir çocuk okula başladığında kendisini yapayalnız ve güvensiz hisseder.Kendisine veya anne babasına bir şey olacak korkusunu yaşar.

    Okul reddi okula başlama ile birlikte başlayacağı gibidaha sonra kaza hastalık nedeni ile okula gidememe çocuğa yakın olan aile üyelerinden birinin hastalığı ölümü anne baba arasındaki sorunlar kardeş doğumu öğretmen tarafından duygusal ve ya fiziksel olarak örselenme okul değişikliği ağır ödevler tatiller okul arkadaşları ile yaşanan sorunlar okul reddini tetikleyebilir.

    Tedavi için aile öğretmen ve okul yönetiminin işbirliği önemlidir. Aile ve öğretmen okul yönetimi sorun hakkında aydınlatılmalıdır. Çocuk sınıfa girmezse bile okul bahçesine götürülmeli tenefüslerde arkadaşları ile oynaması sağlanmalıdır.

    Başlangıçta birkaç saat anne babası ile okul bahçesinde oynaması sağlanırken bu süre zamanla uzatılmalıdır. Aynı süreç sınıf içinde tekrarlanmalıdır. Okula gitmiyor diye dayak atmak kızmak aşağılamak suçlamak sorunu dahada ağırlaştırabilir. Anne babanın ev içindeki tutumlarını değiştirmeleri ve çocuğa anlayışlı davranmaları güven vermeleri sosyal yönden teşvik etmeleri önemlidir.Aynı tavrı öğretmeninde göstermesi gerekir.

    Belirtilen davranışlarla çocuk okula dönmezse ilaveten bilişsel davranışçı tedavi ile çocuk okula dönebilir. Sıkıntısı çok fazla olan ve depresyonu olan çocuklara çeşitli ilaçlarda verilebilir.


    alıntı
#12.11.2009 00:34 0 0 0
  • konular birleştirildi
#12.11.2009 01:23 0 0 0