geçip gidince
yanık türkü sıtmasıyla ömür
sen
kendinin illizyonist müridi
SEN YOKSUN
aldatırken
içindeki
gül demetini
dikenler dağlasın seni
terketsin bahçeni
duvağından vurulmuş bülbüllerin asiliği
ve bilesin bunu
her yarın
kendi dününden vurulur...
and olsun
takvimler
oğludur hüznün
sevinçler el kızı
yitirme sen yine de
sansürlenmiş sesini
kim demiş
inanma sen
YALNIZLIK ÖLMEZ
soyunacak bir bir insanlar
ölüme dek
ve bekleme artık yeter
gelmeyecek son havarin
sen yine de
ezberle bütün çiçeklerin adını
iliştir tebessümüne
o kutsal andını
söyle
mışıl mışıl uyusan
bekleyecek mi seni sabahlar
hangi renk panjurda kaldı rüyalar
planlar..planlar..ah planlar
planlar; düşlerin menopoz halidir
herkes
son yolculuğunda bunu anlar...