Doğupta büyüdüğüm yer orası
Havasını soluduğum geleneğini koruduğum
Bağını bahçesini, tarlasını herşeyini
Ekmeğini yediğim yer orası.
Bazen çamurda, bazen yağmurda
Koşupta oynadığım sokaklarında
Neşesinde, kederinde, gamında
Bayramında bile yine orası.
Gençlik yıllarımın gönül yarası
Ne kadar da ayrı kalsam yerimden
Geçmişin anıları depreşti birden
Nasıl unuturum söyle yıllar geçsede ömürden.
Öyle bir tüterki bazen burnuma
Gurbetteyim; Rahmetli Yaylacı Dedem derdiki:
Ekmeğin hatırına doğduğun yer değil;
Doyduğun yer derdide,
Desede,
İnsan vazgeçebilirmi sevdiği yerden.
Ramazan çelik