Sevgiliydi Ve Gidecekti

Son güncelleme: 10.10.2009 00:14
  • Sevgiliydi Ve Gidecekti - Kahraman Tazeoğlu - Kahraman Tazeoğlu Yazıları - Kahraman Tazeoğlu Şiirleri

    Bir gün gidecekti yanık kozalarıma bir tane daha ekleyecektim o gidecekti O yüzden bilsin istemedim
    Ne içimi sancıtan, bakışlarına yüklediğim anlamı ne de yüreğimi yüreğine yasladığım o baharı, bilsin istemedim
    Gidecekti, içime basa basa terk eyleyecekti, 'canım' dese de 'cananını' içinde taşıyacaktı
    Yüklemsiz yolcuklara çıkacaktı sevgili, öznesini Haliç'e bırakıp gidecekti
    Bilsin istemedim, desem zamansız sevdalar büyüyecekti içimde, büyük bir ihtimal yaşayacaktık en alını sevdanın, desem eflatun gölgelerle yeşerecekti aşk
    İhtimal ya, Atilla İlhan'ın Pia'sı gibi olacaktım, aşk tahayyüldür diyecektim ve başladığı yerde bitecekti
    Müptelası olduğum o mistik düşlerimden yara alacaktım hem de en morundan ve o yarayı yok etmek için kısa mesafelerde yolculuk yapacaktım,
    Bir limana varacaktım, renksiz gölgelerin peşinde onu kovalayacaktım bir yan flüt sesi duyduğumda sevdama yenik düşecektim,
    Öyle en alından gülecektim, gözlerime oturttuğum Haliç'le gitme diyecektim ama o gidecekti, fonda bir yan flüt sesiylesol yanım sızım olacaktı

    hani o bırakıp giderken seni bu öksüz tavrını takmayacaktın
    alnına koyarken veda buseni yüzüme bir türlü bakmayacaktın
    gelse de en acı sözler dilime uçacak sanırdım birkaç kelime
    bir alev halinde düştün dilime hani ey göz yaşım akmayacaktın

    Hiç beklemediğim bir anda bir gün yanıma oturdu Biz ikimizdik Anlamış gibi baktı göz bebeklerime Gözlerimin yeşilinde aradı sevdanın alını
    Diyemedim, ama yüreğimi yüreğine çoktan yaslamıştım İzinsiz Aşkta izin aramam ki ben sevgili O da yüreğini bana verdi
    Ama diyemedi ki ' bu yolculuğa birlikte çıkalım' Ama ben o yolculuğa çoktan çıkmıştım, elimi eline verdim ve kısa metrajlı bir film başladı
    O kendini anlattı, ben susmanın erdemlik sayıldığı bir öğretiyle dinledim
    En çok vapur yolculuğunu severdi vapura bindik, içimden en sancılı şarkıları dinledim, içimin sandığından tek tek çıkarıp
    Bu yolculuk hiç bitisin istemedim 'karaya varmayalım sevgili olur mu' dedim içimden utanarak Duymadı
    Biz ikimizdik bir vapur yolculuğunda Film(mimiz) karaya vardığında bitecekti ya, camdan maviye baktım yaklaşıyorduk,
    içime bakıp bakıp ona yaslandım, içine almak istedi ama başkaları, 'başkaları' diyordu, biliyorum sesine vermese de bu cümleyi duyuyordum

    Sevgiliydi ve gidecekti Vapur karaya yanaştı hatırlayıp hatırlayıp yanaklarıma tuzlusu dökeceğim an geldi, film bitti
    Diyemedi, suskular biriktirdi heybesine, gözlerime yalancı baharlar yükledi Sessizce 'hadi' dedi Ben göğsüne yaslanıp ağlamak isterken o gitti
    Yanımı yanına verdim 'hayır' demedi Ama gitti Bir başaksını taşıyordu içinde sevgili, söylemese de suskularına asmıştı onu
    Bindiğim bütün salıncakların ipine astığım aşk gibi Tanımlayamadığım gülüşüyle yanımda oturuyordu
    Beni dinlemek istedi bakamadım sevgiliye, hala filmi düşünüyordum, neden, neden karaya vardık sevgiliNeden karaya vardık

    bozduk yeminleri yine düştük yollara bir yer var içimde sevdalar
    bir yer var içinde korkular bir yer var ki yar gidemiyorum
    bir yer var içimde sevdalar bir yer var içinde korkular bir yer var ki yar gidemiyorum
    biri sana benzer gül gibi biri bana benzer kül gibi biri kana benzer akar gider biri yare benzer
    biri sana benzer gül gibi biri bana benzer kül gibi biri kana benzer akar gider biri yare benzer

    Tekrar sordu ' sevgili hayat nasıl gidiyor': sığ bir soruydu anlamlar yüklemeye çalışmadım
    Hala ikimizdik, en yakınımdaydı, elimi uzatsam tutar mıydı sevgili?

    Uyanıverdim sonraya, eflatun düşlerimi içimdeki mezara gömdüm Filmin bazı karelerini yok saydım
    Sorunun cevabını almak isteyen sevgilinin yüzü yüzümdeydi, ne dememi bekliyordu ki, 'hayat mı' dedim gülümsedim
    Anlamıştı iç cebime iliştirdiğim hüzünlerimi Ben film gibi son bekliyordum içini toplayıp gitmesini ama hala yanımdaydı sevgili
    Yüzüne baktım, masum bir kent soyluluğu taşıyordu 'ama'lı cümleler geçiyordu gözlerimden İçinde 'doğrusu'nu bekleyen kırıkları vardı
    Ortak edemedi beni kırıklarına 'hadi' dedi filmdeki gibi, ayağa kalktı, 'doğrusu'na gidiyordu Beni yanına almadı, 'canım' dedi 'cananını' geçemedi
    Zaman affetmeyecekti niceleri gibi, askıda bırakacaktık bu aşkı ve hep hatırlayacaktık, bir muammanın peşinden neden koştugumuzu

    Karaya varmıştık Parmakları parmaklarıma kavuşmadı sevgili'nin Parmağında 'doğrusu'nun izi vardı kavuşamadı,
    Bildik aile terbiyesinin öğretisini taşıyordu, suçtu kimilerine göre bu suça ortak etmekti gitti sevgili
    Diyemedim, yüklemsiz bir yolculuğa çıktı, öznesini sulara bırakıp İçinin 'doğrusu'na gitti şimdi
    Şimdi hangi yolculuğa çıksam, iç cebime iliştirdiğim hüzünlerimden alıyorum Ne zaman bir şiir yazsam 'sevgili'ye diye not düşüyorum
    Ama soramadım sevgil'ye, kırıklarını öğrenemedim sevgilinin 'Sol yanın acıdığı için' diyemedim biliyorum ama sol yanını nerde acıttığını bilmiyorum
    'doğu'da mı acıttın, yoksa giderken geride bıraktıkların mı acıttı Yüreğimi yüreğine yasladığımda içine söz geçiremediğin o an mı acıdı
    Ne zaman sevgili? ne zaman
    Benden duyamadıkların mı yoksa senin söyleyemediklerin mi acıttı
    Yaşantına 'yaşantına 'katık' yapmadığın şimdi mi sevgili' nerdesin yüreğinin en doğusun da mı? Eflatun gölgelerin kaldı geride
    'Hadi' bu kez ayrılık için değil, yanını yanıma vermen için, 'HADİ' EN 'DOĞU' YANINLA SEV BENİ

    Kahraman Tazeoğlu
#10.10.2009 00:14 0 0 0