İslamda Çocuk Sevgisi

Son güncelleme: 14.10.2009 09:30

  • وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَاهَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَالِلْمُتَّقِينَ إِمَاماً(25/74



    Değerli kardeşlerim!

    Kendisi güzel olan, güzelliği seven yüce Allah (c.c.), kainatı sevgi ile yaratmış ve bütün varlıklarına sevgiyi ihsan etmiştir.

    Yaratılanların her çeşidin de bu tezahürü görüyoruz.

    Sevgi öyle bir nimettir ki, açamayacağı kapı olmaz. Şüphesiz bütün insanlar sevgiye muhtaçtır. Özelikle yavrularımız bizim sevgimize muhtaçtır.

    Yüce Allah (c.c.)'ımızın, ikram edip ebeveynlere emanet ettiği en büyük nimetlerden biride şüphesiz çocuklardır. İster bizim olsun ister başkalarının olsun, çocuklar içinde bulundukları topluma emanettir.

    Efendimiz, çocuklara yaklaşımımız konusunda da rehberimiz olmalıdır. O çocukları çok önemserdi. Peygamberimizin çocukları öptüğünü gören bir bedevi bunu pek tuhaf bularak: Hayret! Siz çocukları öpüyor musunuz? Biz çocukları hiç öpmeyiz deyince, sevgi pınarı Efendimiz ona acıyarak bakmış: "Allah Teala senin kalbinden sevgiyi söküp almışsa, ben ne yapabilirim![1]"buyurmuştur.

    Eğer çocuklarda, kalıcı güzellikleri oluşturmak istiyorsak, bunun ilk şartı sevgiyle onları kucaklamak olmalıdır.

    Sevginin en saf ve en temiz şekilde bulunduğu kaynaklardan biride çocuktur. Muhatabından da sevgi bekler.

    Değerli dostlar!

    Çocuklarımız, insanlığımıza, imanımıza en yakın şahitlerimizdir. Onlara olan doğru sevgimize de şahittirler. Ki onlar geleceğimizdir, aynamızdır. Kur' an Kerim'in ifadesiyle:"ziynetlerimizdir, imtihanımızdır[2]". Zay etmeden yetiştirmek durumundayız. Doğru sevgiyi bizden alamazlarsa başka kapılarda ararlar. Her şeyde olduğu gibi çocuk eğitiminde de merhamet/sevgi esastır. Rahmanın : Onlar, "Ey Rabbimiz! Eşlerimizi ve çocuklarımızı bize göz aydınlığı kıl ve bizi Allah'a karşı gelmekten sakınanlara önder eyle" diyenlerdir.[3] Buyurduğu kullar gibi Rabb'imizin yardımıyla, çocuklarımızı Allah (c.c.)'ın iyi dediği noktalara taşımak sorumluluğumuz vardır. Efendimiz: "İnsanlara merhamet etmeyene Allah merhamet etmez."[4] buyuruyor. İlk merhamet edip kucaklayacağız ise yavrularımızdır. Gerek insani değerlerden, gerek İslami değerlerden uzaklaştıracak, cehenneme davet eden her türlü şerre/ kötülüğe karşı, yavrularımıza sevgiyle ibadet aşkıyla kol kanat germeliyiz. "Kendinizi ve ehlinizi ateşten koruyun[5]" ilahi uyarı her daim çocuklarımıza yaklaşımda rehberimiz olmalıdır.

    Aziz Kardeşlerim!

    Resülüllah(s.a.v.):"Hiçbir baba, çocuğuna, güzel terbiyeden daha üstün bir hediye veremez."[6] buyurmaktadır. Çocuğuna en büyük miras olarak, güzel terbiyeyi bırakmak isteyenler, öncelikle Rahman'ın ebeveynlere yüklediği sorumlulukları bilmesi ve de şuurunda olması gerekir."

    Rahmanı seven kardeşlerim!

    İslam, nesil yetiştirmeye büyük önem verir. Çünkü çocuklar, ilahi ikramlardır. Tevhid bayrağının askerleridir. Bu sebeple Efendimiz, çocuğa ilgi duymayanları hep yadırgamış, onların gönüllerinde merhamet bulunmadığını belirtmiştir. Torunları Hasan ve Hüseyin için: "Onlar benim dünyamdan (öpüp kokladığım) iki güzel kokularımdır.[7]"derdi. Hz. Peygamber yolda rastladığı çocuklara selam verirdi.[8]

    Biz veriyor muyuz? Çocukların selamını çoksuyla alıyor muyuz? Bizi gören çocuklar, bizim hakkımızda neler düşünüyorlar?
    Değerli dostlar!

    Elbette çocuklarımızı sadece sevgi ile bağrımıza basmak yetmiyor. Müslümanın her şeyinde olduğu gibi sevgisinde de denge olmalıdır. Onlara ahlaki değerleri kazandıracak, sorumluluğunu bilen insanlar olarak yetişmesine, islami ve insani değerleri benimseyerek olgunlaşmasına zemin hazırlayacak, imkanları da sağlamalıyız. Bu konuda büyükler olarak da örnek biz olmalıyız. İşte o zaman sevgi, onların hayatında gerçek tezahürünü gösterecektir.. Sadece çocuklarımızı değil bütün çocukları sevelim. Çünkü onlar masum. Eğer kirleniyorlarsa, büyüklerin oluşturduğu ortamlar yüzündendir. Nesil bize emanettir. Neslimizi israf etmeyelim. Allah için sevelim ki, sevgiyle/rahmetle anılalım.
#14.10.2009 09:30 0 0 0