Aydınlıga öfkedir karanlık,
kinin ve ölümün rengidir.
Kusar ve kutsar ölümü,
yasanılacak günlere karsı.
Halbuki ölüm, nasıl olsa gelecek,
önemli olan, aydınlıkta insan gibi yasamak...
Aska düsmandır karanlık,
bıcak gibi keser,
gecenin aydınlıgını.
Zemheri olur, dondurur sevgiyi..
Karanlık kindir,
Sevdaya karsı;
Gündüzün aydınlıgını yırtar,
Kanatır boydan boya sevgiyi,
Kirli, keskin ve uzun tırnaklarıyla...
Namussuzca kurulan tuzaklarda,
Kahpe farklarinda gizlidir,
Karanlıgın kirli ve onursuz eli.
Mertlige, dostluğa, sevgiye düsman,
Yüzü kara, gözü kara, beyni kara...