Osmaniye Ağıt - Dudu Kızın Agıdı Hikayesi
Dudu kızı sevdiği oğlana verimker olurlar. Söz kesilir. Düğün zamanı konışulur. İlkbaharda yayla hazırlıkları artık yavaş yavaş yapılmaya başlanır. Güzün yayla dönüşü düğün dernek kurulup oğlan-kız başgöz edilecektir. Toprakkale'den başlayıp Feke-Gürümze- Süphandere derken torosların zirveleri yayla yerleridir. Son konalga yeri çukurovaya zirveden bakan yamaç yerlere çadırlar kurulur. Yaylada sular pınardan içilir. Su tuluklara doldurulup pınarlardan evlere taşınır.
Dudu kız suya gidip gelirken sevdiği oğlanla kimseciklere görünmeden arasıra buluşur.Ancak görenler de dedi koduya başlamış ortalık gırıla gitmektedir. Kızın ağasının (ağabeyinin) de kulağına gider, hemde kürelenmiş (abartılı) şeklinde. Kızın kardaşı önezeye yatar (gizlice gözetlemeye). Kızı sevdiği oğlanla buluşunca yakalar. Tartışırlar. Silahını çeker oğlan kaçar, kız kardeşini sen kötü yollara düştün diye dolma tüfekle vurur. Kız ölür. Bu olay üzerine kızın agzından bu ağıt söylenmiştir.
Kaynak Kişi:
Adı Soyadı : Ayşe KARAKUZU (TEMBEL)
D.Yeri ve Yılı : Seyyar (Konar-Göçer Yörük) 1927
Eğitim Durumu : Okur yazar değil
Medeni Hali :Evli 4 Çocuk Annesi
Kimden Öğrediği : Çocukluk yıllarında büyüklerinden
Derleme Yılı ve Yeri : 1997- TOPRAKKALE
DUDU KIZIN AGIDI
Silahını doldurmasın
Sen ellere aldırmasan
Kötü yolda değilim ben
Öz bacını öldürmesen