Namussuz Kim?

Son güncelleme: 30.06.2010 22:43
  • En yakın arkadaşım nikah masasına oturdu bugün. Daha on sekizinde ne anlar o evlilikten?
    Daha yazın yapmadık mı bütün haylazlıkları.
    İnsanların bu kadar bencil olmasından nefret ediyorum.
    Mecburi bir evlilikti onun ki. Yaptığı bir hata bütün hayatına mal oldu şimdi.
    Tek suçu sevmek mi yoksa güvenmek miydi sevdiğine?
    Nerden bilebilirsin ki karşındakinin ne düşündüğünü...
    Sevgilisinden hamile kalması sadece onun suçumu ?
    Okuldan alınıp kocaya verilmesi hak mı hukuk mu?
    Tamam yaptığı günah, hata, hatta ahlaksızlık boyutunda.
    Ama bunun bedeli bir ömür olabilir mi? Bu bedel ona ağır değil mi?
    Daha 18 yaşında. Şimdi karnında bir bebek başında bir koca ...
    Kalem tutan elleri şimdi bebeğini büyütecek öylemi ? Daha kendi büyümeden.
    Ülkemizde ki insanların namus bilinci bu kadar çok öylemi ?
    Erkekler evlenene dek istediği haltı yesin sonra da (afedersiniz araba alıyor sanki hayvan) benim evleneceğim kız 0 km olmalı diye kasım kasım kasılsın.
    Hakediyor musun peki sen o kızı ? Sen bazı ilkler için onu bekledin mi ki ?
    Günahsa erkeğede günah. Kadınların ki anlaşılabilir olduğu için mi hep nu denli ön planda ?
    Peki namus gerçekten iki bacak arasına sığdırılacak kadar basit bir kavram mı?
    Yo hayır bu benim gözümde o kadar basit değil.
    Namussuzluk kızının yaptığı bir hata mı?
    Yoksa o hataya karşılık aşağılanması, hor görülmesi, o***pu (erkek yaparsa çapkın kız yaparsa öyle olur ya hani) damgası yemesi ve nihayetinde babası yaşında bir adama verilmesi mi!
    Kusura bakma Ahmet amca benim gözümde namussuz arkadaşım değil sensin sen.
    İnsan kendi evladına kıyar mı ya?
    Yazık böyle bir zihniyete.
    Arkadaşım 18 babasının ona layık gördüğü herif ise 47.
    Namussuz da şerefsizde kızını kendi yaşıtı birine mal gibi veren sen ve o kızla evlenmeyi kabul eden azgın moruk olsa gerek.
    Bu yazıyı okuyan insanlar belki beni yanlış anlayacak. Arkadaşımın yaptığının savunulacak yanı yok.
    Asla tasvip etmediğim bir şey ama onu böylesine birşeye mecbur etmeye yüreğim dayanmıyor.
    Kötü ithamlarda bulundum ama bugünlük kimse kusuruma bakmasın.
    Hala canım yanıyor.


    Gerçek bir yaşam öyküsünden alıntıdır.
#16.12.2009 19:26 0 0 0
  • Emeğine sağlık güzel kardeşim.Haklısın sanırım,güzel paylaşımdı.Namus abış arasına indirgenemeyecek kadar değerli ve önemli bir kavramdır.
#25.06.2010 22:45 0 0 0
  • Ortada bir yalnış değil bir çok yalnış var. Benim bildiğim tek şey, hatalar hata ile örtülmez. Ben bir anne olsaydım ve Allah korusun kızım karşıma böyle bir hatayla çıksaydı, bu ailenin arayıp bulduğu çözüm yolunu asla tercih etmez, ne olursa olsun evladımın yanında olurdum. Bir insan evladına darbe üzerine darbe vurmaz ki... Yakın ve ilgili bir aile olsaydı belki de bu hata baştan işlenmezdi. Çocuk dünyaya getirmekle bitmiyor, attığı adımdan, arkadaşlarından, nerelere gidip kimlerle görüştüğünden haberi olmayan, en önemlisi de aile içerisinde verilmesi gereken ahlaki değer yargılarını çocuğuna veremeyen bir aile nasıl olur da kendisinde hiç hata aramaz ve evladının hayatını cehenneme çevirir. Çözüm gözün gibi büyüttüğün kızını babası yaşında bir adamla evlendirmek midir? Kızın yaptığını asla onaylamıyorum, bizim ahlaki değerlerimizin, gelenek ve göreneklerimizin hiç bir zaman kaldırmayacağı bir durum. Ama bana göre çözüm bu olmamalıydı.


    Yorumun için teşekkür ederim abim...
#30.06.2010 22:43 0 0 0