abdest ile bilinmesi gerekenler

Son güncelleme: 11.12.2005 00:25
  • ABDEST
    Ab sudur ve dest el.
    Su ile elin birleşmesinde ne var?
    Bir sevda, bir hasret, bir kavuşma arzusu.
    Cenab-ı Hak "Biz canlı olan herşeyi sudan yarattık" buyuruyor.
    Oysa insanın aslı topraktır bilirsiniz. Lakin biraz suyla karışmış bir
    toprak, düpedüz balçık yani.
    Toprakla su birbirinden uzak düşmüş Adem ile Havva gibidir.
    Gün geçer hasret koyulaşır. Su başını taştan taşa vurup asırlar boyu avare
    dolaşır. Güneşin altına gerilen toprak bağrını şerha şerha yararak vuslat
    gününü bekler.
    Ab sudur ve dest el.
    Toprakla suyu kavuşturan kudrete binlerce şükran.
    Ne görkemli buluşmadır o; can kuşu kanat çırpar, her yönden bereket
    fışkırır.
    Hayat denilen anlaşılmaz şey orada beliriverir; tohum çatlar,çocuk doğar,
    çimenin yeşil ucu toprağı yarıp çıkar.
    İşte bu harekettir, canlanmadır, gafletten, ataletten, meskenetten
    kurtuluştur.
    Abdest alan mümin suya kavuşmuş toprak gibidir.
    Azaları üzerinden geçerken serin sular; kuru gövdeden yapraklar,çiçekler
    göverir.
    Bütün bu çabalama,bu hazırlık Hakk'ın huzuruna çıkılacağı içindir.
    Abdest namazın kapısı değil midir?
    Hakka varan kişi içini ve dışını temizlemiş olmalı değil midir?
    İşte abdest bizi temizler.
    İçimizi,dışımızı nur ile doldurur.
    Ellerimizi yıkarken, bu ellerle ne günahlar işlediğimizi biliriz.
    İşte onlar parmaklarımızın arasından kayıp giden sulara karışır ve
    temizlenir.
    Abdestin suyu günaha bakan gözleri, günahla kızaran yüzü de arındırır.Ağzı
    abdest suyu ile çalkaladığımız zaman, bizi günaha sokan kelimeler, bu
    kelimeleri oluşturan dil ve dişler pir ü pak olur. Başımızı mesh ettiğimizde
    zihnimizden geçen günahlar bir bir dökülür. Kulaklara değen abdest suyu bu
    organın dikkat kesilip dinlediği günahkar sözleri siler süpürür.
    Ve en nihayet bizi günahın kapısına kadar yürüten ayaklarımızı yıkarız.
    Onlar da günahtan kurtulmuş olur.
    İki cihan serveri Peygamberimiz Efendimiz şöyle buyurmuş değil
    midir:"Ümmetim kıyamet gününde, yüzleri,elleri, kolları parlak vaziyette
    çağrılacaktır.
    İşte bu parlaklık abdestin izidir."
    Namaz nurdur, sadaka bürhandır, sabır ziya, temizlik imanın yarısıdır. Ve
    abdest bu temizliğin anasıdır.
    Yani ab su dest eldir.
    Su ile elin birleşmesi abdesttir. Su bulamayan mümin teyemmüm eder. Yani
    elini toprağa sürter. Toprakta bir temizliyendir.
    O da sudan gelen bir can taşır.
#27.11.2005 19:39 0 0 0
  • emeğine sağlık saolasın arkadaşım
#05.12.2005 16:27 0 0 0
  • Bilgi için teşekkürler
#10.12.2005 16:20 0 0 0
  • ellerine saglik
#11.12.2005 00:25 0 0 0