Sağlammış dostluğumuz hep söyler durur
İnsanı bir pula satan insanlar
Bir dostluk örneği sergilerler ki
Dostları birbirine çatan insanlar Kurtuluşu yalan denizler gibi bol
Boşuna çırpınma bildiğim gibi ol
Değmezmiş seni kurtarmaya el kol
Ne yazık çırpındıkça batan insanlar Hayatın mantar dostum çekilmez böyle
Unuturum sanma yüzüne gülmeyle
Yüzüme dediğini arkamdan söyle
Ne güzel sözlerini tutan insanlar Yaranamam ne etsem verir nasihat
Özüm sözüm bir olur bende kabahat
Beni satar savurur sürer saltanat
Deveyi hamutuyla yutan insanlar Hep beni düşman eder kendi dost olur
Sanıyor ki ettiği yanına kalır
İt derisinden bu kadar cık post olur
Menfaatten çamura yatan insanlar Düzelmez nankör üstü de bir altıda
Sapın durduğu gibi durur baltada
Sahtekardır karıştırdığı haltı da
Yer de yemezmiş gibi yapan insanlar Gıpta ile bakar sana şeytanlar
Osman boşa yazmadı anlayan anlar
Anlatamazda derdini benim gibi
Kalemle kağıt içine atan insanlar,