beyaz bır sayfa daha açıldı koca dünyaya,
nasıl karalanır,nasıl çizilir asla bılınmez,
hayat tuzağını kurmuştu yıne,
nasıl yıkacaktı,nasıl yakacaktı asla bılınmez...
daha açılmadan ne umutları vardı,
zannederdı kı hayat ona hep gülecektı,
bılmezdı yaşamın kahpelığını,
o da kan ağlayarak elbet öğrenecektı...
sevgı için yaratılmıştı o gözler,
ne bılırdı kandan bır çeşme olacak,
aşkı sarmak için varedılen o kollar,
ne bılırdı kelepçeyle,bır ömür geçırecek...
yemın etmişti sankı güldürmeyecektı hayat
onu yıkmak için tüm rollerde oynadı.
ama şekva edıp ısyan etmedı bahtı karalım,
bılırdı nerde olsa yanında yaradanı var.....