Aşk, olsun!..
Olsun ki, odanın pencerelerinden bir başka güneş doğsun.
Bırak, olsun. İçine yaşama sevinci dolsun, kirpiklerin, gözlerinin ışıltısını gizleyemez olsun. Yüzüne, dünyanın en eski ortaklığının hissesi; aşkın gülümsemesi yayılsın. Bırak, ok yaydan fırlasın!
Kalbin, durduğun yerde tüm dünyayı turlasın. Bir insanda, evrenin güzelliklerini sınasın, sırların farkına varsın...
Uzat, elin dünyanın merkezine uzansın; yüreğin ısınsın, ruhun yalnız kalmasın.
Aşk, olsun ki; insan olduğunu unutmayasın, yalancı cennetlere, sahte zaferlere kanmayasın. Yolunu, izini şaşırmayasın.
Ve eğer, aşka dair verdiğin sözü tutmaz, umutlarını saklamaz, taş üstüne taş koymazsan; işte o zaman sana: