Dün gece oturdum maniler ninniler ve tekerlemeler geçerken zihnimden çocukça içimden binlerce cevap geldi bunlara işte bunlardan bazıları ...Hani hatıra defterimize karalan cinslerden...
*Damdaki fareler tıkır,tıkır ettiler daha yazacaktım ama kalemimi yediler...
*Kapıdaki askerler takur tukur ettiler daha nefes alacaktım ama hayatıma kastediler...
*Sevgili arkadaşım bana kalbin kadar temiz sayfayı ayırdığın için teşekkür ederim...
* sevgili din kardeşim bana kalbenide zerre kadar yer ayırmadığın içinyinede rabbimden seni affetmesini dilerim...
* sana siyah önlük içinde başarılar beyaz gelinlik içinde mutluluklar dilerim....
* sana yeşil formalar içinde muaffakiyetler beyaz kefen içinde huzur dilerim...
Bu oyunu hatırlayanlar bir daha düşünsün...:
Yerde ne ver yer boncuk
gökte ne var
Gök boncuk
Annenin adı ne
Fatmacık
babanın adı ne
Ahmetcik
kaldır beni hopbacık...
Yerde ne var?
Binlerce cansız beden..
Gökte ne ne var
Tenekeden kara kuşlar...
Annenin adı ne
Şehidin karısı
Babanın adı ne
Hiç görmedim ki...
...
İnsan herşeyin değerini vakti geçtikten sonra anlıyor.Şimdi küçük bir çocuk olmayı ne kadar isterdim.Saf,günahsız ve küçücük şeylerle bile mutlu olabilen.
alisisman61 arkadaşımın da dediği gibi çok acıklı
Ellerine sağlık
evet öksüz kalan çocuklarımı, açımasızca öldürülen bebelerimizi düşündükce bunları yapanlara kahrediyorum. Güzel paylaşımların için teşekkürler arkadaşım eline sağlık.