[COLOR=orangered]sevdiğim birkaç şiiri sizlerle paylaşmak istedi.umarım beğenirsiniz.

ADI YOK

Adı yok, bu devinen duyguların.
Tarifi yok.
Ben seni, çeyizlik bir mendildeki oya gibi
yüreğime işledim
Ben sana, sende kendimi aklamaya,
yüreğimi vurmaya geldim

İçimde yankılanan sesin
Bildik, sözleri unutulmuş eski bir aşk şarkısı.
Çocukluk, günlerimden kalma bir okul şarkısı
Gençliğimin deli günlerinin kavga türküsü.

Adı yok, bu devinen duyguların...
Tarifi yok.
Ben sana, sende ölmeye geldim.......

BANA KENDİNDEN SÖZ ET

saçların bahar kokuyor
ellerin üşümüş
bana kendinden söz et...

parça tesirli bir sözün
vurduğu yüreğinden
yerlere dökülürken yaşam
kanının nasıl donduğundan,
aysız ayaz biz sessizlik
dimdik dururken kapıda
içinde üşüyen küçük çocuktan söz et...

gülümseyerek gelen güne
merhaba derken.
içinde sallanan zaman sarkacı on ikiyi vurur
artık eski sen olmadığını kabul etmenin
gözlerine yenilgiyi nasıl çivilediğinin
hüznüyle yakalanmaktan korktuğun için
nereye kaçtığından söz et...

vurup elimize
sevgilerimizden bazılarını ölüm aldı,
bazılarını yaşam.
hangisine daha küskün oldugundan söz et.

kilidi paslı
anahtar işlemez kapılar önünde
içinden mevsimler geçer
avuçlarında kuruyan gülleri
kime sakladığından söz et...

kör bir limandır demir attığın
ıssız, ışıksız bir gece sevdalanırsın
sessiz usul kanayan yaralarını bir başına sarar
tuzla dağlarsın
kanayan yalnızlığından söz et.

günlere kırgın
geçersin ömrün içinden
kül renginde zamanlar bırakırsın ardında
gecenin siyah teninde yorgun uykuları bırakıp
umutsuz avlulara kapılar açarsın
bitmeyen yorgunluklarından söz et

ayaz vurmuş toprağına cemre düşer
kış ortasında çiçeğe durur dalların
saçlarında bahar yeli
karanlığı yırtan bir yıldız kayar...
korkarsın
bana korkularından söz et...


TUHAF ŞEY (inadına aşk)

Tuhaf şey bizimkisi
dört yol ağzı bir sevda
yaslanıp gölgesine
durur kimileri
geçer gider birileri

Tuhaf şey bizimkisi
uzak bir ülke gibi
yaşadığımız şehir
serin dağ başları
engin denizler ötesi

Tuhaf şey bizimkisi
kanatlanır yüreğimiz
hep havalanır
ve hep konar
çürük dalına hayatın

Tuhaf şey bizimkisi
biraz nehir kenarı
biraz denize yakın
ölümcül bir hastalık
inadına aşk...


BİR YOL BULSAM

Hangi yollardayım
Böyle çatallaşan
Hangi kapılar bunlar
Böyle açılmayan

Güneş eğdikçe başını
Gün soluyor
Sen gidiyorsun
Elleri cebinde
Deniz gidiyor

Su olsam
Durulmuş sessiz
Bir yol bulsam
Hasreti sürsem

Hasan Kaya